#aile

Canım babacığımdan ağlatan bir doğum günü yazısı geldi. Onun da müsadesiyle blog’umda da paylaşmak istedim.  Sevgili Prensesim; Her ne kadar yıllar geçtikçe ayrı düşse de yollarımız seni her gördüğümde o…

Çok korktuğum, geleceğini bildiğim ama gelmesin diye dua ettiğim o gün geldi çattı… Gözümü ne oluyor diye açtım, sabah 7 bile olmamış daha, babam ve annemin panik içinde konuşmalarına uyandım. Hızlıca giyinip çıktık…

bugün hürriyet gazetesi’nde ayşe arman’ın yazısını okuduğumda bir sürprizle karşılaştım. işte o sürpriz ve hikayesi…

Doğduğun günü hatırlıyorum hayal meyal. İnsan 3 yaşını pek hatırlamaz aslında, ancak o gün çok sık anlatılırsa, 3 yaşında gördükleriyle anlatılanları birleştirir kafasında;