Blog

Yine yazmicam diyip diyip mesajlariniza dayanamayip ama en cok da bu fragile ve kaybolma ihtimali olan anilari sonradan okumak bana cok iyi geldiginden kendimi yine bir sene sonu yazisi yazarken buldum…

Beni uzun zamandır takip edenlerin de fark edebileceği gibi ‘cizenbayan’ artık eskisi gibi zamanımı ve dikkatimi verdiğim bir platform olmaktan çıktı. Paylaşma sevgisiyle kendi kendine doğan ve gelişen ‘cizenbayan’ influencer…

2019’un son günlerine yaklaşırken yine senenin ilk başladığı anlara doğru anılarımda bir yolculuk yaptım ve artık bir geleneği de yaşatmanın motivasyonuyla az buz değil tam 8. kez bloguma sene biterken…

hello geçen haftalarda bir story paylaşmıştım, prense dönüşmeyeceğini bile bile bir kurbağa öptüm diye. merak eden parmak kaldırsın anlatayım dedim. pek çok kişi parmak kaldırınca bu yazıyı yazmaya karar verdim. lafı…

2018 biterken yazımda söz verdiğim üzere buyrunuz; epey sert geçen ama geri dönüp bakınca hayata ve kendime dair aslında çok şey öğrendiğim 2018 yılında bana iyi gelen, okuduğumda hem kendimi hem başkalarını daha…

Her sene sonunda yapmayı en çok sevdiğim şeylerden biri taa senenin en başına gidip o sene neler yapmışım, neler hissetmişim, neler yaşamışım, neleri istemişim ve başarmışım, neleri yapmak istemiş sonra…

“Ayaklarım çok büyük değil ama, her şey ilk adımımla başladı. İleri doğru sakin, kararlı, tek bir adım. Ve öylece değiştim. Bedenim dört bir yöne doğru uzadı. İnce ellerim dünyanın öbür…