30 Ekim Pazar günü bilet bulabilip Küçükçiftlik Park’a gelenler ve bilet bulamayıp konserleri televizyonun başında izleyenler tarihi bir güne tanıklık ettiler. İlk kez bu kadar kısa sürede bu kadar önemli isim bir arada tek bir amaç için toplanmıştı. Çok kötü bir olay sebebiyle gerçekleştirilen bu etkinlik hem ‘n’olucak bu memleketin hali?’ diyen bizlere hem de kendileri için binlerce insanın toplanmasını gören Vanlılar’a umut oldu.

peki nasıl oldu?

“Van’a yardım için büyük bir konser düzenlesek?”

Her şey Redd’in gitaristi Güneş Duru’nun bu tweetiyle başladı.

23 ekim 2011 pazar günü Van’da 7.2 büyüklüğünde yıkıcı bir deprem olmuştu. Bizlerse twitter’larımızın başında, televizyondan daha hızlı haber aldığımız bu medyada gelişmeleri takip ediyor, oradaki insanlara yardımcı olabilmek için bilgi paylaşıyor, belediyelerde afetzedeler için toplanan yardımların organize edilmesi için gönüllü ihtiyaçlarını, ne tür yardımlar yapılması gerektiğini duyuruyor, ama en önemlisi oradaki insanları merak ediyor ve bir şeyler yapmak istiyorduk. İlk kez çok takipçimizin olması bir işe yaramıştı. Komiklikler, şakalar yapmak dışında şeylere de hizmet edebiliyormuş twitter, bunu gördük.

Samimi duygularla bir şeyler yapmak isteyen insanlardan biri de Güneş’ti. Deprem sonrası yine Redd grubunun solisti Doğan Duru ve organizatör arkadaşları Nadir Duman ile ne yapabiliriz diye kafa yorarlarken ortaya çıkan konser fikrini bir öneri olarak attığı bu tweet’ine birçok olumlu dönüş aldı. Çok sevdiğim Güneş’in sıkı takipçilerinden biri olarak ben de o esnada online olduğum için bu konser fikrinin doğuşuna ve gelişmesine tanıklık ettim diyebilirim.

Bu olumlu ‘ben de varım’ tweet’lerinden sonra artık ‘ne yapabiliriz’in bir cevabı vardı: Van için Rock!

Hemen @vanicinrock diye bir twitter açılıp bu gelişmeye şahit olanlar bu hesaptan yapılması düşünülen konser hakkında doğrudan bilgilendirildi. Ortaya atılan ve beğenilen bu fikir daha çok kişiye ulaştı ve pek çok önemli sanatçı ve organizatör bu projeye destek vermek istediklerini belirttikten sonra 14 saat gibi kısa bir sürede line-up, tarih ve mekân belli oldu. Van’da hava soğuktu ve insanlar evlerine giremiyorlardı. Üşüyorlardı ve acil ihtiyaçları vardı. Hemen harekete geçme isteği ve sosyal medyanın da gücüyle bu kadar çok önemli ismin ‘isimsiz’ bir şekilde bir arada bulunması gibi pek çok açıdan benzersiz olan bu büyük konser rekor bir sürede organize edildi.

Bu felaket sonrası bir şeyler yapmak isteyen üzülen insanların yanı sıra maalesef azımsanamayacak ölçüde nefret söylemlerine de şahit olduk. Van’ın Türkiye’nin Kürt popülâsyonu yüksek illerinden biri olması sebebiyle, tüm Kürt vatandaşlarımıza terör örgütü üyesi muamelesi yapan ırkçı söylemlere, depremin oradaki insanlara müstahak olduğunu düşünen sağduyudan yoksun zihniyetlere de şahit olduk. Benim gözlemlediğim kadarıyla ise tam da bu söylemler yüzünden daha da önemliydi sadece para toplayarak yardım etmekten fazlasını yapmak.

48 saat içinde ücreti 20 lira olarak belirlenen biletlerin satışına başlandı ve konsere gösterilen yoğun ilgi ve destek sayesinde biletler etkinlik günü gelmeden tükendi. Yardım etmek, destek olmak isteyenler üçer beşer aldılar biletleri, başka şehirlerden hatta Avrupa’dan, Uzak Doğu’dan konsere hiç gelme şansı olmayanların bile destek amacıyla bilet aldıklarını biliyoruz. Ben de bu yüzden biletler çıkar çıkmaz hemen kendi bütçeme göre alabildiğim kadar bilet aldım.

Etkinlik günü geldiğinde sesçisinden ışıkçısına, sanatçısından roadie’sine 500’den fazla kişi, kendileri de bilet alarak katıldıkları bu dev organizasyonda canla başla ücret almadan çalıştılar. Amacı yardım olan bu konserde biletlerin karaborsaya düşmemesi için organizatörler yoğun bir çaba gösterdiler ve konser alanının dışına da bir ekran kurularak giremeyenlerin de konserleri izlemesi sağlandı. İçeride Van için rock! tshirt’leri ve yiyecek içecek satışlarının da tüm gelirleri Kızılay’a bağışlandı. Bunun dışında Dream TV de konseri canlı yayınladı ve konseri evlerinde izleyenler telefonlarından ROCK yazıp 2868’e göndererek Türk Kızılay’ı aracılığıyla direkt Van’a aktarılacak, ilk etapta oradaki acil ihtiyaçları giderecek, sonrasında da bir okul inşa edilecek olan 500.000 TL’nin toplanmasına katkıda bulundular (hatta bu hafta da 2868’e rock yazarak destek olmaya devam edebiliyorsunuz). Canlı yayını üstlenen Dream TV’nin reklam gelirlerini de Kızılay’a bağışlamasıyla en başta düşünülenden bile büyük bir gelir elde edilmiş oldu.

Organizasyondan önce ‘ölenler var eğlenerek yardım mı olur’ diyen çatlak sesler çıktı. Onlara en güzel cevabı Güneş müziğin sadece eğlence aracı olmadığını söyleyerek verdi. Bu bir dayanışma konseriydi. Verilmek istenen bir mesaj vardı: Yalnız değilsiniz. Yanınızdayız. Bu nedenle insanlar bu konsere yalnızca müzik dinlemeye gelmediler. İzleyicilerin büyük bir kısmı yanlarında getirdikleri kışlık giysi, uyku tulumu, çadır, ped ve bebek bezi gibi malzemeleri konser girişinde kurulan çadırlara teslim ettiler. Bu çadırda kolilendikten sonra Şişli Belediyesi’nin organize ettiği tam 3 kamyon dolusu yardım malzemesi konserden hemen sonra Van’a hareket etti.

Müzisyenler dışında desteğini esirgemeyen Kaan Sezyum, Metin Uca, Yekta Kopan, Banu Güven ve Okan Bayülgen gibi ünlü simalar da sahneye çıkıp sanatçıları anons ettiler ve güzel konuşmalar yaptılar. Banu Güven ve Kaan Sezyum’un konuşmalarını bulursanız özellikle dinlemenizi tavsiye ederim. Sonuç olarak gerçekten de Mor ve Ötesi’nin solisti Harun Tekin’in de dediği gibi orada sadece para yardımı yapmak için toplanılmamıştı. Türkiye’nin en iyi rock müzisyenleri diyebileceğimiz bu 40 dev isim gelen ve gelebilecek tepkilere aldırmadan inandıkları şeyin arkasında olup en iyi yaptıkları şeyi yani müziği somut yardıma dönüştürdüler.

Tüm bu gönüllü işler için koştururken bir yandan beni kırmayıp onlara sorduğum soruları yanıtlayan ve konser hakkında görüşlerini yazan müzisyen arkadaşlarımaysa sonsuz teşekkür ediyorum ve sizi onlarla baş başa bırakıyorum.

Konserde amaç sadece para toplamak mı, bunun dışında bir mesajınız var mı?

Bu konserin bu kadar hızlı bir şekilde mümkün olabilmesi sorumluluk sahibi gönüllüler sayesinde oldu. Dolayısıyla böyle bir konserin gerçekleşmesi zaten başlı başına bir mesaj niteliği taşıyor. Van’da bu felakete maruz kalan insanlara kendi yolumuzla yöntemimizle yanlarında olduğumuzu hissettirmek istedik. İşin maddi boyutundan öte manevi boyutu oldukça önem taşıyor. (Berke Hatipoğlu / REDD) 

Kaç kişi çalıştı? Bu kadar kısa sürede nasıl organize olundu?

500 civarı kişi çalıştı. Organizasyon, halkla ilişkiler ve teknik alanlarda Türkiye’nin önde gelen ekipleri güçlerini birleştirerek konseri bu kadar kısa sürede mümkün kıldı. Profesyonel olarak belki aynı organizasyonda birlikte çalışma ihtimali zayıf olan ekipler farklı bir ruhla bir araya geldi. Tamamı gönüllülerden oluşan ekip oldukça yoruldu, ancak diğer konserlerden farklı bir motivasyonları var. Bu kadar canlarını dişlerine takarak çalışmalarının sebebi de bu. (Berke Hatipoğlu / REDD)

Size destek olanlar kadar olmasa da yaptığınızı yanlış bulan ve hatta küçümseyenler, Acun’un bir TV programında iş adamlarından yalnızca birkaç dakikada koparacağı bir para için böyle bir organizasyona girişmenizi başka anlamlara yoranlar oldu. Olay sadece para toplamak mıydı? Orada bulunmak neden önemliydi?

Öncelikle bu eğlenmek için yapılan bir konser değil, yardım için yapılan bir konser. Hem ekonomik hem de manevi bir katkı sağlamaya çalışıyor Van’a. Müzisyenler bunu kendi yollarıyla yapıyorlar, bundan daha doğalı ve samimisi olamaz. Acun 10 dakikada milyon dolar toplayabilir, çünkü onun işi 10 dakikada milyon dolar toplamak. Bizim işimiz ise varlığımızla, yarattığımız ve ürettiğimiz değerle katkıda bulunmak. Toplanılan parayı küçümseseniz de, onlarca sanatçı ve ekibinin buradaki niyetini, katkısını küçümseyemezsiniz. Van’ın şu anda paraya olduğu kadar yalnız olmadıklarını da hissetmeye ihtiyacı var. (Berke Hatipoğlu / REDD)

Bu tür işlerde toplanacak bağış ne olursa olsun, küçümsemek en kibar tabirle budalalıktır. Üstündeki ceketi çıkarıp yardım kolisine koyan var, “sen bir ceketle ne yaptığını sanıyorsun” mu diyeceğiz? Yardımın, fedakârlığın böyle bir alt limiti mi var? Ülkenin hatırı sayılır 41 grubu- müzisyeni katılmış, 3 günde 13 bin bilet satılmış, rock müziğin TV’deki tek mecrası Dream TV reklam geliri dahil, tüm canlı yayın teçhizatını getirmiş, 12 saat yayın yapmış. Bu az şey midir? Bu şu demektir: “Van’da bir deprem oldu, hepimizin canı yandı.  Biz müzisyenler, konser teknik çalışanları, dinleyicileriz ve gücümüzü birleştirdiğimizde böyle bir hareketi başlatabiliriz. Ne etnik ayrımcılık, ne de bürokratik zorluklar hepimizin insan olduğu, eşit olduğu gerçekliğini örtemez.” (Aylin Aslım)

Yardımlaşma bilincini arttırmak, birlik beraberlik duygusunu hissedebilmek ve Van’daki vatandaşlarımızın acısını bir nebze azaltabilmek amaçlı düzenlenen, pek çok açıdan önemli bir konserdi. Müziğin hayatın güzel anları gibi zor anlarına da eşlik edebileceğinin ve büyük bir birleştirici güç olduğunun göstergesi oldu, duyarlı bir dinleyici kitlesiyle buluştuk ve zorluklara hep beraber katlanmamız adına itici bir güç oldu. (Özge Fışkın) 

Konsere nasıl dahil oldunuz?

Konserde bizden başka 40 sanatçı yer aldı. Bunlardan bazıları organizasyonu arayıp direkt destek verirken bazılarına da organizasyon ulaşarak desteklerini aldı. Organizasyonda görev alan arkadaşlar için de durum aynı. Böyle büyük bir organizasyonun bu kadar hızlı gerçekleşebilmesi ve biletlerin bu kadar hızlı tükenmesinde en önemli pay elbette sosyal medyaya ait. Aksi takdirde sadece fikri paylaşmak ve destek alıp almayacağını görmek bile günler alırdı. Sosyal medya belki de en büyük katkısını bir fikrin ateşlenmesinde gösteriyor. Depreme ve yapılması gereken desteğe dair pek çok şey konuşuldu twitter’da, bu da böyle fikirlerin çıkmasına da ön ayak oluyor. (Berke Hatipoğlu / REDD)

Deprem olduktan sonra sosyal medyada herkes panik ve üzüntü içinde ’ ne yapabilirim’ diye çırpınıyordu. Yardım koordinasyonuna katkıda bulunmaya, oradan gelen bilgilerin doğru şekilde paylaşılmasına uğraşıyorduk. Birçok gazeteci, müzisyen, oyuncu… takipçilerini bu yönde harekete geçirmeye çalışıyordu. Redd’ den Güneş Duru “aslında bir konser organize etsek” diye bir fikir attı; hemen o gece, zaten aynı anda bilgi akışını takip etmekte olan müzisyenden olumlu cevaplar gelmeye başladı. Ertesi gün konser kararı ve organizasyonun iskelet yapısı duyuruldu.

Başta 1-2 saat çekimser kaldığımı itiraf edeyim. Arkadaşlarımın iyi niyet ve samimiyetinden hiç şüphem olmadığı halde, bu tür organizasyonların kâğıt üstündeki- yani çoğunlukla bizim anlamadığımız ve bilgi sahibi olamadığımız- kısmında bazı kişiler ” gider, masraf kesintisi, özel x vergisi vs.” adı altında, toplanan bağışın önemli bir kısmında hak iddia eder. Bu sebepten yardım konserlerine çıkmama kararı aldım bir süre önce. Tamamını kontrol edemediğim bir mekanizmada insanların yanıltılmasına razı olmadığım için. Ama arkadaşları sağ olsunlar, o kadar dikkatli ve temiz bir iş yaptılar ki, bu org.dan bahaneyle 1 TL kazanan bile olmadı, her şeyin tamamı bağış oldu. Bu mekanizmayı kurduklarını öğrenince katılmama hiç bir engel kalmadı. (Aylin Aslım)

Van için rock’ta sosyal medya isin 14 saatte organize edilmesine ve yayılarak amaca ulaşmaya en çok katkı sağlayan iletişim kanalı oldu. Biz de Van için rock’a tüm diğer müzisyenler gibi duyduğumuz an dahil olduk. Herkesin elinden geleni paylaştığı bir dönemde bizim yapabileceğimiz yegâne şey müzik yaparak bir fayda sağlamaktı. Bugün ilköğretim okulumuzun geliri toplanmış durumda. Maddi bir başarıdır bu. Ama bunun yanı sıra Batı’dan Doğu’ya bir birlik ve iyi niyet mesajı yollayabildiğimizi düşünüyorum. Umarım örnek olur ve niceleri yapılır. (Birol Namoğlu / GRİPİN)

Yaşanan büyük trajedinin ardından, hepimizin elinden geldiğince yaptığı, kişisel yardımların haricinde, daha fazla neler yapabilirizi tartıştığımız ve karamsarlığa kapıldığımız bir anda, sosyal medya ortamında, Redd grubundan ve organizasyon tayfasından arkadaşlarımızın, bu şahane fikri ortaya attığını gördüğümüzde, Malt olarak tereddütsüz bir şekilde biz de varız dedik ve nihayetinde muhteşem bir şekilde gerçekleşen ve yardımların tamamının ihtiyacı olanlara ulaşmasını umduğumuz bu organizasyona küçük de olsa bir katkımızın olmasından dolayı çok mutluyuz. Konserde emeği geçen ve bilet alan herkese teşekkür ediyoruz. (Barış Ertunç / MALT)

Menajerlik şirketimiz aranmış bu organizasyon için. Van için rock konserine katılıp katılmayacağımız sorulmuş. Menajerimizse asla hayır demeyeceğimizi bildiği için bize sormaya gerek duymadan kabul etmiş. Biz 30 Ekim günü çok güzel bir şey için bir araya geldik, sevginin gücün beraberliğin dayanışmanın bir parçasıydık. Çok mutlu ve gururluyuz. (Fatma Turgut / MODEL)

Böyle bir şeyin var olduğunu duyar duymaz orada olmam gerektiğini düşündüm. Yardım etme güdüsüyle toplanmış sanatçı ağabey ve ablalarımın arasında yer almış olmak benim için de büyük bir şey oldu. Orada bulunan insanlarsa çok önemli bir şeye şahit oldular. Binlerce kişinin bir amaç uğruna müzik etrafında toplanması benim için müziğin kendisi kadar kutsal bir şey. Hüzünlü bir durum için toplandık ama topladığımız kalabalık ve yaptığımız müzik ve elimizden geldiği kadar yapmaya çalıştığımız yardım umarım ileride birilerinin gülümsemesini sağlar. Katılan herkese kendi adıma teşekkür ederim. (Can Bonomo)

Bütün gün sahne arkasında koşturdun sen de. Bu konserde sanatçıların motivasyonları farklıydı. Sen ne gözlemledin?

Yıllardır birçok etkinlikte yer aldım. Ancak geçtiğimiz gün gerçekleşen Van İçin Rock bambaşkaydı. Bir hafta gibi kısa bir sürede 40 sanatçı, sıfır aksaklık ve gerçekten çok ses, tek yürek! Normalde bu kadar çok isimi bir araya getirmek oldukça zor ama o gün backstage’de birlikte olduğum tüm müzisyen arkadaşlarım için söyleyebilirim ki herkes ‘ego’sunu evde bırakmıştı. İstedik mi ‘bir’ olup bir şeyler başarabileceğimizin canlı örneğiydi 30 Ekim, okullarda ders olarak okutulmalı! Özellikle Van’a okul kazandırıyor oluşumuzun mutluluğu paha biçilmez! Bir şeyleri değiştirebilme gücümüz var, yeter ki isteyelim. (İpek Atcan / Dream TV)

O gün orada bulunan, 99 depremini Adapazarı’nda yaşamış, uzun süre evine girememiş ve çadırda kalmış yakın arkadaşım Merve’nin sözleri de de bu konserin Van’daki depremzedelere nasıl moral olacağı açısından çok şey ifade ediyor:

Buradaki sanatçılar Van’daki depremzedelere kendi en iyi yaptıkları şey ile yani müzikle destek oldular. Bu insanların bu kadar uğraştığını ve kalabalığı gözlerimizle görmek yapılan dayanışmanın boyutunu anlamamıza yardımcı oldu. Sahne alan müzisyenlerin seçtikleri şarkılar genellikle orada toplanma amacımıza uygun sözleri olan şarkılardı. “Çok eğleniyoruz dünya yansa umurumuzda değil” düşüncesinde değildi kimse. Bu yüzden eğlendiysek de depremzedeleri ve yaşanan olumsuz gelişmeleri unuttuğumuz için değil, bu konularda gençlerin uyanışına şahit olduğumuz için eğlendik.

Depremzede olmak değişik bir şey. İlk günler şokta olduğunuz için hiçbir şeyin farkında olmuyorsunuz. İlk hafta geçtikten sonra ise acı ağır basıyor. Artık durumu kanıksadıktan sonra ise herkesin hayatına devam ediyor olduğunu idrak ediyorsunuz. Sinir bozucu bir duygu ama maalesef gerçek. Bu organizasyon daha sonra yapılsaydı beni rahatsız edebilirdi. Ama bu kadar insanın benim için bir araya gelmesi ve bir şeyler yapabilmesi çok özel bir durum diye düşünürdüm.

Her yaştan her kesimden insan oradaydı. Bu kadar çeşitli insanın tek bir amaç için bir araya gelmesi, birlik olabilmesi bence bu günlerde görmeye ihtiyaç duyduğumuz bir görüntüydü. Sanal ortamda herkes bir şeyler altında organize oluyor ama bunu somut olarak görmek bambaşkaydı. Yıllar sonra çocuklarıma ben Van için rock a katıldım derken gurur duyacağım. Özellikle 99 depremini yaşamış biri olarak şunu söyleyebilirim ki, ben o zaman bize yapılan yardımların onda birini yapabildiysem ne mutlu bana.