Dünya çapında 100’lerce oteli bünyesinde barındıran IHG otellerinin #weekendadventures projesi davetiyle Crown Plaza Istanbul Asia’da konaklayarak 3 günde İstanbul’un 3 farklı rengine şahit olduk ve beraber bu videoyu çektik!

İlk günümüzde şehirli bir rota çizdik. Galata, Cihangir, Çukurcuma üçgeninde şehrin butiklerini, cafelerini, antikacılarını, sokak sanatlarını tanıdık. Hava biraz soğuktu ama yılmadık =)

2. günümüzde tarihi yarım adada İstanbul’un yüzyıllardır üst üste bilen tarih ve kütür katmanlarını araladık. Benim farketmediğim detaylara onun şaşırmasıyla ilgi çekici bir gün yaşadık.

3. günümüzdeyse İstanbul’da benim bile daha önce hiç yapmamış olduğum bir olmazsa olmaz aktivite yaptık: Boğaz turu! Güneş de yüzünü gösterince harika bir gün geçirdik!

Bakalım videomuzu beğenecek misiniz? Biz çekerken çok eğlendik =)

IHG’nin haftasonu fırsatları için detaylı bilgi için buraya tıklayabilirsiniz.

1 Mayıs sabahı çok erken saatlerde uçtuk Dalaman’a. Masal gibi yollardan yarı uykulu halde geçerek “Dream Team” tarafından binek araçların geldiği son noktada sımsıcak karşılandık. (Araçla belli bir noktaya geliniyor, bavullarla iniliyor, vadiyi hala bir nebze ‘ulaşılmaz ve korunaklı’ kılan o toprak yol minibüslerle iniliyor)

Bilekliklerimizi ve festival torbalarımızı aldık.  Torbamızda Yoga Journal’ın son sayısı, festival programı ve herkese özel birer taş var. Programın olduğu kitapçık, capcanlı renkleri ve otostopçunun galaksi rehberi referansıyla ilk dakikadan kalbimi kazandı.

Toprak yolu minibüsle inip konaklayacağımız yere giderken kitapçığı inceliyorum. Program dopdolu. Müzik festivallerindeki sahneler gibi burada da aynı anda farklı ders ve atölyelerin yapıldığı platformlar var, ve tabii ki çakışmalar burada da söz konusu:)  Biz en tepedeki tesislerden biri olan Turan Hill Lounge’da kalıyoruz.

Fethiye değil ama Kabak’a da ilk gelişim bu arada, doğası, sükuneti, enerjisi şimdiden etkisi altına aldı. Açık büfe kahvaltımızı manzara eşliğinde edip odamıza geçiyoruz. Odadan da manzara inanılmaz. Tamamen ahşaptan yapılma ve oldukça basit odamıza ayakkabısız giriliyor. Minik bir banyo, cibinlikli bir yatak, basit bir komodin ve balkona çıkınca arkamızda güzelliği tarif edilemez dağlar, önümüzde çam ağaçları ve arkasında turkuaz bir denizi kucaklıyor.

Ilk gün sabah programda bir şey yok. Herkes farklı saatlerde odalarına, çadırlarına yerleşiyor malum. Biz erken gelenlerdeniz, vadiyi keşfe çıkıyoruz. Denize doğru inip ayaklarımızı suya sokuyoruz. Su bugün dalgalı ve soğuk ama çok berrak.

Festival dahilinde konaklanan 5 tesis var. Dersler de bu tesislere ait platformlarda gerçekleşiyor. Biz en yukarıdayız. Program dahilindeki derslerle birlikte konaklama, sabah kahvaltıları ve akşam yemekleri de festival fiyatına dahil.

Öğlenleri a la carte takılmak gerekiyor. Fiyatlar fena değil, İstanbul’da bir cafe’deki gibi. Anladığım kadarıyla bizim konakladığımız Turan en fiyatlılarından. Ancak yoğurtlarını kendileri yapıyorlar, domates taze, zeytinyağı mis gibi… İstanbul’da kolay bulunmayacak bir tazelik. Cacık ve patlıcan kızartmasına tav oluyoruz ilk gün.

Yemek üstü yol yorgunluğuyla mini bir kestirme sonrası Öğlen program başlıyor ve biz de günün ilk etkinliğine hazırız. Yapmamız gereken tek şey karar vermek. Aynı anda 4 farklı alanda 4 farklı ekolde ders ya da workshop var. Seçim yapmak zor. Bir de ben yoga dünyasında yeniyim, bir iki hoca dışında kimseyi tanımıyorum, tarzlarını bilmiyorum.

Kalbimizin sesini dinleyip (gerçek anlamda) Barış hoca’nın arkaya eğilme temalı yoga dersine giriyoruz. Dersin yapılacağı platform ağzına kadar dolu, adım atacak yer yok. Matlar dip dibe. Kimse şikayet etmiyor. Son gelenleri de bir yerlere sıkıştırma derdinde herkes. Gerçekten hiç yer kalmadığında platformun dışına çimlere de taşıyor sınıf. Barış hoca “konuşma hazırlamıştım ama unuttum” diye başlıyor. “Baya da düşünmüştüm. Ahhh bu kısmı hiç beceremiyorum ama asanalara gecelim bak orda iyiyim.” Herkes gülmekten yerlerde.

Kök çakrayla kendimizi, yapabildiklerimizi kabullenip, köklenerek sağlam bir temel oluşturup, kalp çakrası ile kendimizi cesaretle bilinmeze bırakacağız. Dersin hedef pozu dropback, yani ayaktayken arkaya eğilip, en son ellerimizi de yerle buluşturup tekerleğe düşeceğiz. Barış hoca basamak basamak kodluyor bedenlerimize bu hedef pozda vücudun her bir parçasının nasıl davranması gerektiğini. En önemlisini vurgulayarak: sağlam zemin,  güven ve görmediğimiz bir yere belki de ilk kez gitme cesareti. Partnerle çalışarak hepimiz tadıyoruz bu zevki. Yüksek enerjili, eğlenceli, çok ilham verici bir ders. Barış Hoca Ankaralıymış. Hayran olduk kendisine. Oğuz -evde benim ders vermeye hazırlık olsun diye ona yaptırdığım bir iki özel dersi saymazsak gerçek anlamda- ilk yoga dersinde aslında oldukça ileri seviye bir hareket olan ‘dropback’i deneyimlediğinden deyim yerindeyse yogaya ilk görüşte aşık oluyor.

Dersten sonra yine karar anı. Şansına ilk yoga dersinde hafif zorlayıcı ama süper bir hocaya denk gelen Oğuz yorgun odaya dönüyor. Bense hocalık eğitiminden canım hocam, benim de bu festivale gelmeme vesile olan Mey’in Vinyasa dersine katılıp öyle geliyorum. İki dersin dinamiği tarzı çok farklı. Barış Hoca’nın dersindeki Mey’in öğrencisi olduğumdan çok da alışkın olmadığım daha dışa dönük enerjiyi, bu sefer alıştığım tarzda bir yoga ile içime dönerek dengeliyorum.

Akşam 8 gibi gözleri kör edercesine güzellikte bir gün batımı sonrası açık büfe akşam yemeği var. Her şey vejeteryan olur sanıyordum ama et de var vejeteryan yemekler de. Her şey çok lezzetli. Festival sebebiyle çok dolu ve yemek için sıra beklemek ve sonra festival arkadaşlarıyla da masa paylaşmak gerekiyor. Sohbet etmek için bahane!

Yemekten sonra Sea Valley’de deniz kenarında yakılan ateş başına toplanıyoruz. Denizden esen rüzgar ile kazaksız oturulmayacak serinlikte bir Mayıs akşamı, ateş başında toplaşmaktan daha güzel ne olabilir derseniz o da ateş başında profesyonel bir masal anlatıcısının masal anlatması derim. Eski zamanlarda ısınmak için bir ateş, soba etrafına toplanıp sohbetler eden masallar dinleyen insanlar gibi biz de, bu büyülü vadide, sempatik Fransiz aksanlı kusursuz Türkçesiyle Judith’in anlattığı masalları dinliyoruz. Dalgaların sesi yani, Judith’in deyimiyle vadinin nefes alışverişleri eşliğinde. Onu hayran hayran dinlerken tatlı tatlı uykumuz geliyor. El fenerimiz, cır cır böceklerinin söylediği şarkıya uygun adımlarımızla odamıza doğru patikayı tırmanıp serin meltem, dalgaların, böceklerin sesleri ve vadinin o müthiş enerjisi eşliğinde uykuya dalıyoruz.

2. gün sabah çok erken Jürgen ile meditasyona uyandık ama hemen üstüne kahvaltı edince balkonunuzda tatlı tatlı kitap okurken uyuyakaldık:) Sonradan hayran olacağımız Konstantinos’un dersine kahvaltı üstüne asana olmaz diyerek gitmedik.

Bir de dersin ne olduğunu anlamadık aslında, kitapçıklarda ders adlarının yanında az çok nasıl bir ders olacağı, hangi seviyeye uygun olacağı falan da yazsa şahane olurdu bence. Neyse sonuç olarak kahvaltı sonrası gölge düşmüş serin balkonumuzda denize ve dağlara nazır kitap okuyup uyukladık. Ama bu miskinliğin acısını öğleden itibaren fena halde çıkardık.

Saat 12’de festivalin en güzel platformlarından Sea Valley’de, bir süredir instagram’dan arkadaşım olan Ateş’in “all you can yoga” dersi var. All you can yoga ne derseniz, Ateş kendisi esprili bir dille “yapabildiğimi yapıy-om, yapamadığımı yapamıy-om” olarak açıklıyor :) AYCY global bir yoga topluluğu. Instagram ve web sayfalarına göz atabilirsiniz. Ateş de bu topluluğun Türkiye elçilerinden. Dün dersini çok sevdiğimiz Barış’ın da öğrencisiymiş.

Yine matlar arası adım atacak yer yok, dirsek dirseğe ama halimizden mutlu, deniz ayaklarımızın altında rüzgar tenimizi okşar vaziyette geçiyoruz pozdan poza. Karga ve el duruşları dersin hedef pozları. Ateş’le nihayet yüz yüze tanışıp dersine de girdiğime çok memnun oluyorum.

Sonrasında hep ününü duyup kendini hiç görmediğim Ray Rizzo’nun weightlessness adlı dersine giriyoruz. Normalde alışkın olmadığımız uzunlukta, yarım saat kadar konuşarak başlıyor derse Ray. Weightlessness konseptini anlatıyor, ki aynı adda bir kitabı da varmış. Konsepti Türkçe’ye hafiflik diye çeviriyor.

Kendi ilk yoga deneyimlerinden, evren ve dinlerden, yoganın birleştirici etkisinden bahsederken laf lafı açıyor aslında. Öyle güzel ve samimi anlatıyor ki kimse e hani asana yapacaktık diye itiraz etmiyor. Sonra sıra asanalara da geliyor tabii. Isınmak için güneşe selamlardan geçip karga, el duruşu hazırlığı, baş duruşu, el duruşu gibi pozları ve daha da önemlisi bu pozlarda kontrolü öğreniyoruz. Upuzun bir ders oluyor. Sonunda bir hikaye daha dinliyoruz hatta.

Bu dersin sonunda sabah dersini kaçırdığımız Konstantinos Hoca’nın, Hint flütü ustası Nicolos ile “Krishna Rasa Lila” destanını anlatacakları bir ders var, çimler üzerinde. Asana yoktur flüt eşliğinde hikaye dinleyeceğiz diye gittiğimiz derste, hakkını yemeyelim yine flüt eşliğinde hikayemizi dinledik, ama üstüne temel pozlar arasında flüt ve kendi nefesimize uyarlı ritmimizle akıp, dersin sonunda kendimizi Krişna ve Raja mantrasını söyleyip halay çekerken bulduk. Aşırı eğlenceliydi a ayrı ama 3 tane iki iki buçuk saatlik ders üst üste, resmen yoga overdose olduk. (seneye dream team’a öneri, kitapçıklara workshop’ların içeriklerini, seviyelerini de yazın)

Konstantinos da ismini çok duyduğum bir hoca idi. Çok kibar, sakin, gözlerinin içi gülen ve esprili, aşırı komik bir isanmış. Kadınların neden hayran olduğu belli oldu. Bir de Hindistan’dan yeni dönmüş ve Hint taklitlerini görmeniz lazım. Bazı zor pozlarda Darth Vader sesiyle konuşup ‘May The Force Be With You’ demesi, ve tabii Türkçe ‘enerjini merkeze topla’ demesi her defasında katılımcılar arasında kahkaha krizlerine yol açıyor. Dersleri eğlenceli ama cıvık değil. Şu iki gündür dersine girip de  hayran olmadığım bir hoca yok Vadi’de. Bugünkü üç ders de müthiş keyifli, eğlenceli ve öğretici, üç hoca da kendi eşsiz tarzında ve ilham verici.

Mekan tasarımları gitgide birbirlerine benziyor ve bu nedenle Çeşme’nin otantikliği tartışılır belki de; yine de orijinalliği, fark yaratan servisi ile aradan sıyrılmayı başarmış işletmeler de yok değil.

Otel, yeme-içme, dükkan ve beach kategorilerinde tavsiye ettiğim mekanlar için bu post’u okumaya devam edin. 2013 yazından mekanlar içinse eski post’a alacağım sizi.

Hacımemiş

Alaçatı’nın içi ve özellikle o kalabalıktan yürünmeyen ana cadde 2 senedir eskisine oranla boşalmış durumda. Özellikle geçtiğimiz sene sene açılan galeriler, cafe barlar ve önlerine attıkları sandalyeleri, butik ve antika mağazaları ve bu sene aralarına eklenen otelleriyle Hacımemiş Alaçatı kalabalığının bir kısmını buraya çekmeyi başarmış. Açılan pek çok İstanbul uzantısı mekana rağmen İstanbul kargaşası, acelesi yok, Hacımemiş sakin, huzurlu.

Otel:

Hacımemiş Palas

Hacımemiş Dutlu Kahve’nin karşısında, Unter’in bulunduğu yüksek tavanları freskli eski ahşap konak; bu sezon her odasında vintage birer daktilo ve plakçalar bulunan, mobilyaların da 70’ler tarzında özel tasarlandığı, banyosundaki mermer ve duş ahizesiyle, her biri üzerine düşünülmüş detaylarıyla aşk yaşayacağınız 5 odalı şık bir butik otel olarak hayat bulmuş. Yeri bu sene iyice renklenen Hacımemiş mahallesini keşfetmek ve araçla plajlara gitmek için ideal. Servis güler yüzlü. 10 numara 5 yıldız.

Viento Otel

Bu sezonun yenilerinden Viento Otel, İmren Pastanesi’nin, El Beso’nun bulunduğu Alaçatı’daki ana caddenin hemen arka paralelinde yer alıyor. Biri bir bahçeyi çevreleyen diğer de bu kompleksin hemen çaprazında yer alan 2 binasında farklı tipte ve özellikte, hepsi ‘Alaçat’ tarzında, şık odaları var. Ama Viento Otel’i asıl öne çıkaran leziz mutfağı diyebilirim.

Otelin sahibi Figen Hanım’ın titizlikle hazırladığı sabah, öğle ve akşam menüleri Ege ruhunu bire bir yansıtıyor. Çimenlerin içindeki jakuzi de bir başka güzellik.

Manastır Alaçatı Otel

Çok güzel bir avlusu ve bahçesinde de havuzu olan Manastır Otel’in odaları da çok şık

Veriahan Otel

Alaçatı’da ana cadde üzerinde yer alan Veriahan Otel de güler yüzlü personeli ve hem göze hem damağa hitap eden şahane kahvaltı sofralarıyla tavsiye edeceğim oteller arasında.

Radisson Blu

Normalde tatil köyü tarzı dev otellerden, standart odalardan, açık büfe kahvaltılardan çok haz etmesem de Ilıca’da yer alan Radisson Blu’yu hemen önünden girebileceğiniz muhteşem güzellikteki denizi sebebiyle tavsiye ediyorum. Beach’e gitmenize gerek yok.

Yeme-İçme:

Dutlu Kahve / Meyhane

Sarımsağa doyacağınız her biri leziz Ege mezeleri ve eşsiz rakı muhabbeti için Hacımemiş Dutlu Meyhane artık bir klasik. Rakı-meze sporcular ağaçşar altındaki bu mekanı atlamasın.

Unter Alaçatı

Karaköy’den tanıyıp bildiğimiz Unter’ın püfür püfür yazlık versiyonu Hacımemiş Dutlu Kahve’nin hemen karşısında! Yemekler, kokteyller, haftasonu barın çaldığı müzikler ve özellikle de ortamın genel modu deneyimlenmeli.

Su’dan Hayat

Galata Aheste’nin yazlık versiyonu da Hacımemiş’te Su’dan Hayat olarak faaliyet gösteriyor. Çakıl taşlı avlusu, cibinlikli yataklar, kanepeler ve insana aklını kaybettirecek güzellikteki sunumuyla leziz bir kahvaltı için özellikle tavsiye ederim.

Öküz Port Alaçatı

Bu sezon sevgili Oben Budak’ın kreatif direktörlüğünü üstlendiği Öküz beni pozitif anlamda şaşırtan bir mekan oldu. Bir İstanbullu olarak İzmir çıkışlı Öküz’den ne yalan söyleyeyim ismi sebebiyle çok da iyi bir yemek performansı beklemiyordum, yanılmışım. Sunum, lezzet, on numero. Ama Oben’in ev sahipliği ve mekana kattığı dokunuş burayı farklılaştıran en önemli şey diyebilirim. Kız ve erkekler tuvaletlerine de ayrı ayrı hasta oldum.

Tektekçi Mutfak

Beni şaşırtan bir diğer konseptse Port Alaçatı’da hizmet veren Tektekçi Mutfak oldu. Bir shot bar olan Tektekçi nasıl yemek servis eder deseler heralde kızartma finger food falan derdim. Tektekçi bunun 3-5 gömlek üstü, “tek tek” tadına bakabileceğiniz ortaya karışık sipariş edebileceğiniz ‘deneysel’ yemekleri özgün bir şekilde servis ediyor. Brüksel usülü yaptıkları midyenin tadına özellikle bakmalı. Bar olarak ortamı Port Alaçatı’ya uyum sağladığından (bu demek oluyor ki Türkçe müziklerle eller havaya) ne yazık ki klasik Tektekçi eğlencesinin Port versiyonu beni çok açmadı ama Mutfak konseptini kesinlikle tavsiye ediyorum. (fotoğraf için de iconjane‘e teşekkür ediyorum)

El Beso

Bir Alaçatı klasiği olan El Beso’da risotto, enginar, kalamar ve et yemenizi tavsiye ederim.

(i see faces)

Şişarka

Sempatik bahçesi ve leziz mezeleriyle rakı-meze sporcuların seveceği samimi bir mekan. Mezelerden ana yemeğe geçemedik klasik olarak. Mezeyle donatın masayı. Leziz.

Dalyan Balıkçısı Hasan

Denize sıfır salaş ahşap masalarda rakı-balık. Anlatılmaz yaşanır.

Görsel foursquare’den Alican S. adlı kullanıcıdan.

Köşe Kahve

Plaj dönüşü miis gibi sakızlı Türk kahvesi ya da hafif bir kokteyl için en sevdiğim mekan. Dekorasyonu ve sunumlar iç açıyor.

İmren Pastanesi

İmren’de kendisi mavi olup aslında karamelli olan Şirinler adlı dondurmadan yemek benim için bir Alaçatı ritüeli. Dondurma siparişi verdiğiniz yerde minnak bir de balıkları var. Adı Emel:)

Midye Dolma

Bir İstanbullu olarak İzmir’de en çok özlediğim sevdiğim şey midye dolma. En lezizini de Kumrucu Şevki’nin hemen önünde duran arabadan yiyebilirsiniz. (Aynı midye dolmacı Köşe Kahve’nin önünde de duruyor.) Kumru için Şevki değil Hikmet’i tavsiye ederim ama:)

Kumrucu Hikmet

İçinde her bi’ şey olan Çılgın kumruyu mutlaka deneyin. Bence Alaçatı’nın en iyi kumrucusu Hikmet.

Dükkan:

Heavenly Made

Alaçatı’da açtığı her biri birbirinden orijinal konseptli mekanlarıyla  hayranlığımızı kazanan Haldun Demirhisar imzasi taşıyan Heavenly Made Hacımemiş’te yer alan sanat galerilerinden biri. Made in Alaçatı mottosuyla orijinal işleviyle ömrünü tamamlamış parçalara yeni bir hayat vaadeden tasarımlara rastlayabileceğiniz Heavenly Made’de genç ressamların tablolarına da göz atabilirsiniz.

Kuş kafesi

Buradan çok sevdiğimiz mug’lar aldık. Sahibi tatlı, hoşsohbet bir insan. İçerde tabak çanak mobilya ne ararsanız var.

Eskiden Alaçatı

Cam ve ahşapla harikalar yaratan bir dükkan Eskiden Alaçatı. Buraya her geldiğimde lahmacun fırını açasım geliyor. Çok güzel ince uzun tahtaları var çünkü. Et servis etmek için ideal. Ya da fırınınız varsa pizza lahmacun yapmalık tam:) Onun dışında ahşaptan içi oyulmuş kaseler de yine çok güzel.

Her bir neredeyse birbirinin aynı bu sene moda oldu diye Eminönü’nden 2-3 Lira’ya alabileceğiniz minnacık emayenin tanesine 30 lira diyen eskiciler

Tabii bunlar da yok değil. Bir yandan adamlar buluyor seçiyor. E sezonluk deli gibi de kira veriyorlar dükkana. Belki de haklarıdır bilemiyorum. Ben galeri gibi gezmekten keyif alıyorum ama alışveriş için bilemiyorum.

Plaj ve Eğlence

Kum Beach

Denizin üstünde loca, kum ve çimen üzerinde şezlong, minder, palet, hamak, salıncak gibi her zevke uygun dinlenme seçenekleri sunan, berrak denizi, sakin müzikleri, İyi Pizza ve Deli Deli’ye emanet mutfağı (su bardağında çay, anneanne patates, ege ve akdeniz salatalar inanılmaz lezzetli) ve kusursuz işletmesiyle son 2 senedir favori beach’lerimden biri.

Deli Deli Kum Beach

Bu sene Port Alaçatı’nın çok gürültülü ve piyasa ortamından kaçıp Kum Beach içine açılan Deli Deli plaj sonrası güneşi batırmak, gece de içki içip güzel  müzik eşliğinde dans etmek için niş bir alternatif.

Propaganda Beach Club

İstanbul gece hayatının elektronik müzik sahnesine yön veren booking’leriye çok sevilen klüplerinden Propaganda da Çeşme’de yazlık mekanına kavuştu. Propaganda Beach, bir ressamın eliyle yerleştirilmiş gibi duran kayaların sınırladığı masmavi denizi, kumda şezlong, çimende hamak gibi rahatlama alternatifleri, arka planda rengarenk konteynırdan lojmanlarıyla çok keyifli bir beach. Propaganda’yı öne çıkaran özelliğiyse gece eğlenceleri. 19 Temmuz’da deep-house’un önde gelen DJ’lerinden Karmon burada kabine geçti ve yüzlerce tatilseveri sabaha kadar dans ettirdi. Önümüzdeki günlerde Propaganda’da Electronica ve Chill Out festivalleri de yapılacak. Tatil planlarınızı buna göre yapın derim.

Babylon Ayayorgi

İzmir’de artık ‘buralı’ olmuş bir diğer İstanbullu beach’se İstanbul alternatif gece hayatının tartışmasız en önemli mekanı Babylon’un yazlık yerleşkesi Babylon Ayayorgi. Denizine bayıldığım Ayayorgi koyunda, ağaçlar altında, çimene minder ya da şezlong alternatifleri, leziz kokteylleri (bu seneki favorilerim Espresso Martini, Homemade Bloody Mary ve Morning Mojito), atıştırmalıkları ve güzel müzikleriyle her sene mutlaka uğradığım ve kalitesini hiç düşürmeyen bir beach. Buraya kalabalık, çoluk çocuk gelebilir, beach volley, langırt ve masa tenisi ile eğlenebilir, Discobirlik’e emanet happy hour’larda güneşi batırabilirsiniz. Soundgarden’ın Çeşme ayağı her sene olduğu gibi yine burada yapılacak. Yaza mükemmel bir veda için takvimlere not düşmeli.

Mola Cunda Otel

Çok huzurlu, şık, elegan, minimalist, peyzajı, kullanılan malzemeleri, yalınlığı ile her detayı çok ince düşünülmüş bir otel. Sade odaları, cibinlikli locaları, havuzun içinde yer alan keyif şezlongları ile iş stresinden uzaklaşıp kafayı boşaltmak için biçilmiş kaftan. Çocuk kabul etmeyen otelin havuz derinliği bile burada yorulmayın sadece keyif yapın kafanızı dinleyin dercesine. Hatta bence sırf burda kalmaya Cunda’ya gelinir.

Cunda Balık Evi

Cunda Balık Evi’nde yoğurtlu semizotu, eritilmiş sepet peyniri, midye dolma, kalamar tava, çıtır karides böreği, ahtapot beğendi, sarımsaklı yoğurtlu sıcak otlar, kabak çiçeği dolması… çok ama çok leziz. Tavsiye olunur.

Ayna

Ayvalık Cunda’da harika dekorasyonlu cici bir Ege / Akdeniz restoranı: AYNA : Asma yaprağında sardalya, rokalı karidesli makarna, şımarık pilav, cevizli erişte, Ege salatası, Akdeniz salatası, baharatli sübye, cızırdayan karides ve zeytinyağı muhteşem, yemeklerin yanına yazdıkları minik minik notlar da çok tatlı.

Plaj Sobe

Harika bir ortamı var, deniz güzel, şezlonglar masalar ve yemeklerin servisi de cici, fakat hayatımda yediğim en tuzlu salatayı yedim burada (daha doğrusu yiyemedim). Yolu taş, eşekler, keçiler falan var, doğayla iç içe ağaçlar altında sevimli bir yer. Servisin de bir defaya mahsus bu kötülükte olduğunu düşündüğümden yine de gidilecek yerlere yazmak istedim.

Maden Adası ve çevresi

Taş Kahve’nin hemen karşısından kalkan teknelerle günü birlik turla gidebileceğiniz maden adası ve çevresinde denize girmenizi tavsiye ederim. Uyarayım, deniz abartısız BUZ gibi ama çok berrak çlok güzel. Bazı koylarda balıklar da var. Denizin rengine inanamayacaksınız.

Cunda Sahil Çarşısı

İncik boncuklar almak naif sahil kasabası gezinmek için ideal. İçiniz ısınacak.

Hala yürünebiliyorken Alaçatı Merkez‘de hepsi birer butik otel, restoran veya dükkan olan taş evlerin arasında kalan dar sokaklarda yürüyün incik boncuk tezgahlarına bakın, İmren Pastanesi’nden irmik helvası yiyin, damla sakızlı ne varsa alın, Orta Kahve’de oturun, keyif yapın. Beach, konaklama, yeme içme ve bar tavsiyeleri içinse bu satırları okumaya devam edin…

Beach:

Babylon Ayayorgi:

Güzel müzikleri, Ayayorgi’nin Çeşme’nin geneline oranla daha sıcak ve girilebilir olan denizi, palmiye ve zeytin ağaçları, çimeni, serçeleri, minder / şezlong seçenekleri, güzel kokteylleri, happy hour’ları ve de wireless internet hizmeti ile benim favori beach’im Babylon. İstanbul’da da müdavimi olduğum bu mekanda haftasonları Oldies but Goldies partileri düzenleniyor.Her sene yaz sonunda ise Babylon Soundgarden Festivali’nin Çeşme ayağı da burada düzenleniyor.

Plaj giriş ücreti hafta içi 30, hafta sonu 40 TL. (Vodafone Red’lilere giriş ücreti üzerinden %50 indirim uygulanıyor) Buraya gelirken kendi havlunuzu getirmeniz gerek, havlu hizmeti yok. Ama eğer getirmeyi unuttuysanız info pointten 40 Lira’ya satın alabilirsiniz.

Kum Beach:

Alaçatı’da yer alan Kum Beach’te kumda şezlong ve minderlerde, denizin üstündeki gölgeli çardaklarda ya da çimenlerin üzerindeki minderlerde, salıncaklarda güneşlenme seçenekleriniz var. Kum Beach Alaçatı’nın o meşhur rüzgarından korunaklı bir yerde ama yine de denizi Ayayorgi’den falan daha soğuk. Girerken biraz zorlansanız da kendinizi o yeşil mavi güzelliğin içine bırakıp biraz da alışınca keyfine varıyorsunuz.

Gündüz sakin, huzurlu bir yer burası; haftasonları ise akşam üstleri canlı müzik var. Çardağın önündeki sığ suya masa sandalye atıp keyif yapmak harika. Yemek seçeneği kısıtlı ama hamburgeri ve makarnaları güzel. Giriş 30 TL. Çıkış bedava.

Alaçatı Beach Resort:

Çeşme’nin daha rüzgarlı, denizin daha soğuk olduğu kısımda, Otto Beach’in yakınlarında yer alan Alaçatı Beach Resort’un kumsalı güzel, servisi, yemekleri iyi. Sakin huzurlu bir beach. Giriş 30 TL, Vodafone Red’lilere %50 indirim var. Havlunuz yoksa veriyorlar. Kıymalı kıtır pidesi mutlaka denenmeli, muhteşem bir lezzet.

Konaklama:

Egge Otel:

Ilıca’da, gece mekanlardan dönerken uğradığımız Kır Çiçeği’nin hemen yanında yer alan Egge Otel son derece temiz, uygun fiyatlı bir şehir oteli. Burayı tercih ederseniz hem Alaçatı merkeze hem beach’lere gitmek için çok mantıklı bir lokasyonda kalmış oluyor, hem de zaten beach’lere gittiğiniz için yüzüne bile bakmadığınız havuz için boşuna fazla fazla para ödememiş oluyorsunuz.

Konaklamaya Dost Pide’de ücretsiz ve leziz bir kahvaltı yapmanız için verilen kupon da dahil. Minibar ücretsiz. Rezervasyon için: http://booking.com/64a44e751d27

İmren Han Butik Otel:

Alaçatı Merkez’deki harika dekorasyonlu bu butik otel süper çalışanları ile kalbimizde yer etti. Bahçesi, havuzu, herbiri birbirinden güzel odaları, dünya tatlısı Sakız Hanım’ı, hem Alaçatı’nın içinde hem de gürültüden uzak harika lokasyonu ile İmren Han Butik Otel’i burada yer bulabilirseniz tavsiye ediyorum. Rezervasyon: http://booking.com/ef3dff10c4bd62

Ala Otel:

Ala Otel de yine Alaçatı’nın içinde yer alan o şirin mi şirin butik otellerden biri. Geçen sene burada kalmış, sahiplerinin elle hazırladığı leziz kahvaltılara, otelin bahçesine, odaların çok ama çok özenilmiş müthiş dekorasyonuna bayılmıştım. Sizin de her bir ayrıntısından keyif alacağınızı düşünüyorum. Rezervasyon ve fiyat bilgileri için: http://www.alaotel.com/odalar_ve_fiyatlar.htm

Katre Otel:

Port Alaçatı’nın hemen karşısında, sörf merkezlerine çok yakın mesafede yer alan Katre Otel butik, temiz, çevreci ve cici bir otel. Odalarda yer alan sabunlardan yataklara kadar mümkün olan her şeyde organik malzemeler tercih edilmiş. Ayrıca organik yemek konusunda da oldukça iddialılar. Evcil hayvan da kabul ediyorlar. Rezervasyon için: http://katrehotel.com/#go_page_76

Yeme-İçme:

Kumrucu Hikmet:

Çeşme’ye gelip kumru yememek olmaz. Kumruyu da iyi yerde yemek lazım. Bence Alaçatı içindeki en iyi kumrucu Hikmet. Nedense Şevki daha ünlü ama kesinlikle Hikmet’in kumrusu bin kat daha iyi. İçinde neredeyse herşey olan Çılgın kumru tavsiyemdir. Yanında çayla leziz! Afiyet olsun.

İyi Pizza:

Alaçatı’nın içinde yer alan İyi Pizza’da hem pizza hem de et çok iyi. Aynı fırından çıkan pideler de kocaman porsiyonları ile denemeye değer. Yaz diye dışarda otursanız da içeri girip dekorasyona bir göz atmanızı tavsiye ederim. Eski içki şişeleri, yağ tenekeleri ve antika radyolarla çok sempatik retro bir ortam yaratılmış.

Balıksız Meyhane:

Eminim sizin de balıkçıya gidip rakı, meze ve ara sıcakla muhabbete dalıp ana yemek yani balık yemeye fırsat kalmayacak kadar çok doyduğunuz olmuştur. Port Marina’da yer alan Balıksız Meyhane de adı üstüne balık hariç bir balıkçıda olacak bütün meze ve ara sıcakları servis eden bir restoran konseptiyle doğmuş. Zaten mezelerin her biri o kadar özenle hazırlanmış ki her zamanki gibi balığa yer kalmıyor.

Tapu:

Şık bir ortam, leziz et, birbirinden özenle hazırlanmış orijinal mezeleri ve a kalite servisiyle Tapu, Alaçatı içinde hem rakı hem şarap keyfi yapabileceğiniz, iyi bir yerde yemek yemek isteyenlerin mutlaka uğraması gereken bir restoran. Süzme yoğurt, kibrit kabak, kiremitte patlıcan ve servis elemanının size önereceği mezelerle başlayın, yeriniz kalırsa et olarak lokumun tadına da mutlaka bakın. Kalabalık gidecekseniz rezervasyon yaptırmakta fayda var: 0232 716 6140

Antiocha:

Alaçatı Merkez’de, minik fıskiyeli, gazino lambalı küçük taş bir avlu içinde en iyi Antakya meze ve etlerini yiyebileceğiniz, üzerine de iddialara göre Antakya’dakinden bile iyi bir künefe yiyebileceğiniz, dünya tatlısı güleryüzlü bir aileye ait Antiocha’ya bence son gününüzde falan uğrayın çünkü kesinlikle kilo alacaksınız. Antiocha’nın sahiplerinin bir de Beagle’ları var. Benim obez Alfie’min aksine bu leziz yemeklerin ve kokuların içinde fit kalmayı başardığı için koca bir aferini hakediyor.

Asma Yaprağı:

Mutfağa girip ortadaki dev masadan Ege yöresine has mezeleri görüp bundan bundan bundan istiyorum diye seçtiğiniz; tabakları, bardakları, masa örtüleri, her bir ayrıntısı düşünülmüş şirin, sıcak bir restoran olan Asma Yaprağı Alaçatı Merkez’de yer alıyor.

Deli Deli:

Port Marina’da Cumartesi geceleri hoppidik hoppidik dans edebileceğiniz Deli Deli, Pazar Pazartesi akşamları canlı caz müzik eşliğinde leziz et yiyebileceğiniz şık bir restorana dönüşüyor.

Demlik Kahvaltı:

Ilıca’dan Alaçatı arasında yol üzerinde ağaçlar altında salaş samimi bir serpme kahvaltıcı. Ballar kaymaklar, zeytinler peynirler, dev gözlemeler, menemenler, porselen demlikte gelen çay, sıkma portakal suyu ve ne isterseniz var. Çok ucuz değil ama uygun fiyatla keyifli sunumlu bir kahvaltı için uğrayabileceğiniz bir yer Demlik Kahvaltı.

Dondurma Midye Dolma ve Mısır:

Alaçatı Merkez’de Veli Usta’nın damla sakızlı ve karamelli mavi dondurmasını mutlaka denemelisiniz. Midye Dolma ve mısır ise Çeşme’ye gitmişken mutlaka bata çıka yemeniz gereken lezzetlerden. Her beach’te satan birileri oluyor, hepsi de leziz.

Bar:

Tektekçi Alaçatı:

Beyoğlu, Bebek, Ankara ya da Alaçatı, Tektekçi her zaman kendimi evimde hissettiğim, çalışanların birbirine aile gibi bağlı olduğu bir müessese. Geçen sene olduğu gibi bu sene de en eğlenceli gecelerimizin ev sahibi oldu. Shot yelpazesi genişledi, geçen seneki belli bir saatten sonra ses kısma sorununa da silent disco teknolojisiyle inanılmaz iyi bir çözüm getirdi. Gece 2 gibi sıfır müzikle deli gibi dans eden insanlar görürseniz şaşırmayın yani.

Umami:

Port Marina’daki Umami’deki kendi kokteylini kendin yap konsepti süper: shaker boyunu, içindeki alkolü (votka, cin, viski… ne isterseniz) ve aromasını (taze meyvelerden günlük hazırlanan meyve püreleri) seçip istediğiniz içkiyi yaratabiliyorsunuz. Bir de foam shot diye üzerindeki tatlı köpüğün aromasını seçebildiğiniz sek shot’lar var ki mükemmel. Fiyatlar uygun. Müzik de iyi. Tavsiye edilir.

Havaalanından Gloria’nın yanyana yer alan 3 otelinden en yenisi olan Gloria Serenity Resort’a geldiğimizde kapıda Akdeniz bölgesinin gururu her türlü narenciyenin sıkılmış versiyonu, şampanyalar, sıcak havlular ve çikolatalı çileklerle karşılandık. Biraz sallantılı geçen uçak yolculuğunun kötü etkileri anında gitti. Buraya kadar her şey bir otelde olabilecek şeyler, normal. Lobiye geçtik. Check-in işlemleriniz halledildi, sadece imza atacaksınız dendi bize. Önüme gelen belgelerde ve oda kartında soyadım doğru yazıyordu: TANVERDİ şeklinde. O an orada sarılmak istedim Gloria çalışanlarına. Dersimizi çalıştık dediler :) Soyadımı doğru yazan kişi ve kurumlara hastayım. Daha ilk dakikadan kalbimi çaldı Gloria Serenity Resort.

Şöyle bir dinlenmek, üstümüzü değiştirmek için otelin yeşillikler içindeki koridorlarından geçerek odalarımıza geldiğimizde bizi başka bir sürpriz bekliyordu: Hepimizin yataklarının üzerinde blog’umuzdan, twitter’ımızdan alınan görsellerle ismimize özel hazırlanmış, hoş geldin kartları vardı. Gözlerim doldu, o kadar cici bir jest ki. Şampanyalar, çeşit çeşit tatlılar da şık bir sunumla bekliyordu bizi. Çok şımartılacağız bu hafta sonu belli.

Öğle yemeği için deniz manzaralı, şık odalarımızdan zar zor ayrılıp aşağı indiğimizde hava güzel diye bahçeye kurulmuş, çiçeklerle donatılmış bir sofra ve gerçekten güler yüzlü bir personel karşıladı bizi. Açık büfe ve onlarca çeşit yemek içinden sağlıklı bir tercih yapıp ızgara balık ve salata aldım tabağıma. Aynı metaneti bir yemek bölümü büyüklüğünde olan rengarenk tatlı ve meyve bölümünde gösteremedim ama. Kendime hem göze hem damağa hitap eden bir tatlı tabağı hazırladım (vay efendim sonra niye 100 kilo oldum). Hepimizin tabakları en iyi kompozisyona oynar. ‘Blogger’ların açık büfeyle imtihanı’ geyiklerini kendimiz yaptık, kendimiz güldük.

Yemekten sonra sahil boyunca yürüyerek Gloria Golf Resort’a geçtik. Kahvelerimizi burada içtikten sonra masaj randevumuz için yine yeşillikler arasından yürüyerek Serenity bünyesindeki SPA’ya geçtik. Yanyana yer alan Golf, Serenity ve Verde’nin hepsinin kendi SPA’ları varmış. Serenity’deki SPA’nın içi huzur bulmak için tasarlanmış gibiydi. Loş bir ortam, havuzların arasından geçen ve özel masaj odalarına bağlanan köprüler.

Ben gloria özel masajı ve aqua thermy thermal yosun vücut bakımını kapsayan bir paket seçmiştim. Kahramanmaraşlı bir Türk’le evli olan Endonezyalı Rabia önce peeling, ardından sushi gibi koktuğum sıcak yosun bakımı ve mükemmel bir masajla 125 dakika boyunca yoğurdu beni. O an ruhumu teslim edebilirdim. Çıkışta taze meyve suları, bitki çaylarını yudumlayan yumuş yumuş insanlar olmuştuk hepimiz. Hem ruhen hem bedenen. İnanılmaz güzel masaj paketleri, hatta 1 haftalık 10 günlük incelme programları falan var. Hayalim şöyle detoks yaptığım bir 10 gün boyunca burada öyle bir paket almak.

SPA sonrası tabii ki uyuduk. Akşam yemeği için buluştuğumuzda yemekten önce bir sürprizle karşılandık yine: Deniz kenarında bir deck’te, gitar eşliğinde şarap peynir keyfi! Allahım biz bunu hakedecek ne yaptık? Gerçekten krallar gibi ağırlanıyoruz. Akşam yemeği için a la carte Fransız restoranında rezervasyonumuz hazırdı. Hoş sohbet, leziz yemek ve tatlılardan sonra (diyet miyet yalan oldu tabii) “asıl” sürprizimiz için minik golf arabalarına bindik. 2 dakikalık eğlenceli bir yolculuktan sonra yeşillikler içinde dev bir villanın önünde bulduk kendimizi.

No images found.

Kapıyı açtığımızda dev bir yılbaşı ağacının altında yine ismimize hazırlanmış hediye paketleri vardı. İçeride barmenler, DJ, kuş sütünün eksik olduğu bir masa ve kusursuz bir parti için aklınıza gelebilecek her şey hazır ve nazır bir şekilde bizi bekliyordu. İçinde kendi fitness’ı, sinema salonu, hamam’ı, saunası, havuzu falan olan bu villa Presidential Suite’miş. Sadece devlet başkanlarına ve çok özel misafirlere verilen bu villanın belli bir fiyatı yok ama geceliği 20 bin Euro’nun altına düşmüyormuş. İsmimize özel hazırlanan kokteyller, shotlar, dans, kareoke ile erken bir yılbaşı partisi yapmış olduk böylece. He bu arada hediye paketlerimizin içinden yarınki golf dersimiz için golf t-shirt’leri çıktı.

Ertesi sabah hava yine günlük güneşlik. Bunu da kesin siz ayarladınız esprileri arasında şahane bir kahvaltı ettik. Kahvaltıdan sonra yine sahilde bulduk kendimizi. Hava sıcacık, ayaklarımızı denize soktuk, mayo olsa yüzerdik o derece. Golf dersimiz öncesi bir sürpriz daha bekliyor bizi. Gloria Hotels & Resorts bünyesinde bir hayvanat bahçesi varmış. Pony’ler, flamingolar, tavus kuşları, tavşanlar, keçiler… Cennet gibi bir yer burası. Dünyanın en şirin mahlukatlarını elle besleyip sevgi ve pozitif enerjiyle dolduktan sonra artık golf dersimiz için hazırız.

Golf’ü yaşlı sporu ve sıkıcı sanardım; çok yanılmışım. Dünya tatlısı bir golf hocasından aldığımız 1-2 saatlik ders sonunda inanılmaz bir teknik ve kuvvet gerektirdiğini anlamış bulundum. Biraz zengin sporu olduğu doğru. Çünkü golf sahalarını kiralamak, hatta mesela İstanbul’da bu sahaları kiralayabilmek için bir takım kulüplere üye olmak, farklı vuruşlar için farklı tip sopalar satın almak falan gerçekten masraflı meseleler. Ama golf cennet gibi yerlerde oynanıyor, sırf bu yüzden bile inanılmaz keyifli. Normalde gideyim de bir gold oynayayayım demezdim bu vesileyle bu güzel sporla da tanışmış oldum.

Golf sonrası, gold kulübün cennet gibi ortamında hafif birşeyler atıştırıp tekrar havaalanının yolunu tuttuk. İki güne bu kadar aktivite sığdırmak, eğlenmek, dinlenmek, kendini şımartmak mümkünmüş. Kışın Antalya normalden de daha güzelmiş üstelik. Gloria Resorts & Hotels çevreye duyarlı mimarisi, sahili, yeşillikleri, cennet gibi bahçesi, binlerce aktivitesi, SPA’sı, yemekleri, inanılmaz güleryüzlü personeli (bu arada otelde bolca Down sendromlu çalışan da var ve inanılmaz iyiler) ve misafirperverliği ile Cuma akşamından ya da Cumartesi sabahtan gidiş, Pazar akşamı veya Pazartesi sabahı dönüş şeklinde harika bir tatil yaşatabilir size. Bu arada oteller dev gibi olduğundan en dolu zamanlarında bile tıklım tıklım olmuyormuş ve misafirler genelde yabancılardan oluşuyormuş. Şehirden kaçıp kafa dinleyesiniz varsa kesinlikle tavsiye ederim.

Hafta sonu ve Gloria Hotels & Resorts’dan daha çok fotoğraf için buraya tıklayabilirsiniz.

Tektekçi nereye biz oraya diyorduk ya hani, ciddiydik!

Billur, Pelin ve ben topladık bavulları, Tektekçi’nin yazlık versiyonunu ziyarete Cumartesi sabah ilk uçakla İstanbul’dan İzmir’e gittik.

Çok ala otel Ala Otel‘e bavulları bırakıp incik boncuk satan tezgahlara baka baka Damla’yla kahvaltı yapmak için Orta Kahve‘ye oturduk. Burada Serkan Şedele’ye rastlayıp akşam onu da Tektekçi’ye davet ettik. Kahvaltıdan sonra akşama kadar vakit geçirmek için plaja gidelim dedik. (Eski Kum) Fun Beach‘te güneşlenirken uzun zamandır ihtiyacım olan uykuyu uyudum. İsmi fun olsa da  Plajda Pelin‘in ikinci kitabını okurken karşılarında onu görmenin mutluluğuyla imza almaya gelen bıcır bıcır iki kızın heyecanlı sesiyle uyandım. Ne büyük mutluluk olmalı. Yemek üzerine gölgede gerçekleştirdiğimiz tavla mücadelesini Billur 5-0 kazandı. Kendisine dondurma borçlandım. Bu hezimetten sonra teselliyi Çeşme’nin buz gibi denizinde aradım. İtiraf edeyim buldum da :)

Deniz, güneş ve kum üçlemesinden hevesimizi alınca şirin otelimize dönüp akşam için hazırlanmaya başladık. Billur daha Alaçatı’ya gelmeden rezervasyon yaptırmıştı Asma Yaprağı‘na. Sebebini gidince anladık. Mutfağa girip ortadaki dev masadan yiyeceğiniz mezeleri görüp seçtiğiniz şirin, sıcak bir restoran burası ve mezeler öyle leziz ki önceden rezervasyonsuz yer bulmak pek mümkün değil. Tabaklar, bardaklar, masa örtüleri her ayrıntı o kadar titizlikle seçilmiş ve yemek deneyiminizi çok ama çok keyifli bir hale getiriyor.

Şahane yemeğin üzerine sıra geldi sebebi ziyaretimize: Alaçatıda butiklerin tezgahların olduğu ana cadde üzerinde Tektekçi tabelasını (İmren’in hemen karşısı) görüp sokağa girin, 10 metre ilerde Tektekçi’nin girişini göreceksiniz. Bu giriş geniş bir avluya açılıyor: işte 100’den fazla rengarenk shot, en az sizin kadar eğlenen enerjik çalışanlar, güzel müzik ve eğlenceli saatler geçireceğiniz yazlıkçı Tektekçi‘ye geldiniz! Hoş geldiniz!

Masamıza rengarenk onlarca shot geliyor. İsimler de birbirinden eğlenceli: Net, Sert, Flat, Kiss, Blizzard, Sting, Nemo, Kafa, Cücük, Yat, Zoi, Efil, Vanminüt, Fişenk, Kurander, Davai, Nasip, Sospiro, Oi, Çivi, Beberuhi, Dikiz, Aman, Dudu, Hit, Ska, Fiks, Halo, Barbut, Hoo bazıları. Akılda tutmak zor ama garsonlar hepsini ezbere biliyor. Menüyü açın, tatlı mı, tatlı ekşi mi, acı mı, sert mi nasıl bir shot içmek istediğinize karar verin, sonra ya garsonlara sorun ya da renklerine ve adlına bakıp iç sesinizi dinleyin. Bol bol shot deneyin! En sevdiğiniz shot’ı bulunca ismini unutamayacaksınız zaten.

Benim favorilerim bonibonlu Baileys’li Dikiz, yine Baileys ve Malibu’lu Mud ve damla sakızlı Gongo. İsmine bayıldıklarım da var elbet: Zor Kız mesela:)

Geçtiğimiz hafta müşterisini çok seven işletme Tektekçi’nin ‘en yaratıcı içerikli tweet’i atanı Alaçatı’ya tatile götüren yarışmasına ‘Biraz daha zor kız içersem hiç zor bir kız olmayacağım’ tweet’imle katılsam da kazanamıyorum ama olsun. Tektekçi personelinin kalbinde yer edinmiş olmalıyım ki sürekli Zor Kız ikram ediyorlar bana:)

Alaçatı’daki şube Beyoğlu’ndakinden daha geniş, açık havada, yolunuz düşerse mutlaka uğrayın, bu eğlenceyi kaçırmayın! Ben bir daha gitmek için sabırsızlanıyorum! Beyoğlu’ndaki gibi burada da tuvaletin siyah duvarına tebeşirle yazı yazabiliyorsunuz. Komik yazıları okumak isteyenler sebebiyle tuvalet sırası oluşmuyor değil:) Biz gittiğimizde beyaz tebeşir vardı. Renkli tebeşir olsun shot’lar gibi dedim, beni dinleyip almışlar hemen! Canım Tektekçi ya!

Tektekçi’den sonra Aya Yorgi’de hayat varmış diye duyuyorum ve Kafepi Beach‘e gidiyoruz. Neredeyse sabah olacak ama barmenler bile dans ediyor öyle bir eğlence. 5’e kadar burada takıldıktan sonra geceyi Kırçiçeği’nde çorba içerek sonlandırıyoruz.

Sabah Ala Otel’in güleryüzlü çalışanları bahçede şahane bir sofra hazırlıyorlar bize. Süper bir Ege kahvaltısının ardından bu sefer de 9 Haziran Cumartesi açılan Aya Yorgi’deki Babylon‘a gidiyoruz. Aya Yorgi koyunu çok severim, denizi şahane bence. Babylon da sanırım en güzel yerini kapmış. Yeşillikler üzerinde ister minder ister çimenlerde güneşlenmeli, Birol’un şahane kokteyllerinden içmeli, güzel müzik dinlemeli huzurlu bir gün geçiriyoruz. Temposuna hayran olduğum popüler müziğin renkleri blogunun yazarı Erhan da burada tatil yapmakta.

Güneş batmaya başlayınca Alaçatı’ya dönüp Kumrucu Hikmet‘e gidiyoruz. Ben ilk defa kumru yiyorum. İtiraf edeyim bildiğin sandviç işte dediğim kumruyu tadınca kendimden utanıyorum. Çok ama çok leziz. Üzerine bir de 5-0’lık hezimetin borcu damla sakızlı dondurmalarımızı yiyince Nirvana’ya baya yaklaşıyoruz. Alaçatı Caddesi’nde incik boncuk baktıktan sonra bu süper mikro tatilin sonuna geliyoruz. Oteldekilerle ve Tektekçi’dekilerle vedalaştıktan sonra İstanbul’a dönmek üzere havaalanının yolunu tutuyoruz.

 Bu küçük Alaçatı kaçamağımızın fotoğraflarına bakmak için şöyle tıklayabilirsiniz.