Kutsal bilgi kaynağı Ekşi Sözlük’ün kutsal eğlence kaynağı Ekşi Fest, “En İyi Özel Festival” seçilmesinin ardından 30 Mayıs’ta beşinci kez Life Park’ta!  Dünyanın en eğlenceli müzisyenleriyle on binlerce katılımcıyı buluşturan Ekşi Fest, bu yıl daha canlı ve daha heyecanlı geliyor. Ekşi Fest 2015 katılımcılara unutulmaz bir eğlence sözü veriyor.

Bu cumartesi mayısa müthiş bir başlangıç yapıp Lifepark’ta eğlenceli aktiviteler, mangal keyfi ve müzik dolu anlar ile baharı karşılıyoruz. Festivalin başlangıcında Sattas, Esin İris ve DJ Nadir Duman’ın performanslarıyla ısınıp akşam Şebnem Ferah ve MFÖ ile coşuyoruz.

Lifepark’a etkinlik günü ulaşmak için 14:00 – 20:00 saatleri arasında Hacıosman metro durağından Lifepark’a – 20:00 – 00:00 saatleri arasında Lifepark’tan Hacıosman metro durağına ücretli shuttle servislerini kullanabilirsiniz.

 İstanbul’a yaklaşık 2 saat uzaklıktaki Dağyenice Gölü’nde yapılacak olan Neon Festival Alex Grey, Ace Ventura, Captain Hook, Liquid Soul, Perfect Stranger gibi isimleri ağırlıyor. Bu saydıklarım festivalde sahne alacak DJlerin sayı  bakımından onda biri bile değil! Gölün kenarında efsane bir festival bizi bekliyor! Line-up a ve biletlere nereden ulaşabileceğinize şurdan bakabilirsiniz.

DJ, booker, etkinlik direktörü, prodüktör ve plak şirketi yöneticisi. Cess her parmağında ayrı marifet bulunduran bir insan evladı. Oldukça renkli ve çok kültürlü bir atmosferde büyüyen Cess, aynı zamanda tutkulu bir grafiti sanatçısı. Kısaca Cess ile çılgın bir rollarcoaster seyahatine hazır olun! Oldukça sarsıntılı ve vaktin nasıl geçtiğini anlayamayacağınız kadar eğlenceli…

Berlin’e gitmek zor ama Berlin ayağımıza gelmiş olabilir. Şehrin organic house ve techno cenneti plak şirketi Aroma Music ve Kreuzberg gece hayatının kuşkusuz en ‘kült’ kulüpleri arasında yer alan Ritter Butzke, valizlerini toplayarak İstanbul’a geliyor. Aroma kataloğunun ve Ritter Butzke’nin aranan isimleri iki gece boyunca aralıksız olarak Kloster’da tozu dumana katacak.

2006 yılından beri en güzel haftasonunu yaşadığımız Chill-Out Festival Istanbul’un 10. yılı için 23 ve 24 Mayıs’ta Life Park’ta buluşuyoruz!

2015 yılında Chill-Out Festival Istanbul’un 10. yaş sürprizi:

Festival, her zamanki gibi öğlen 12’den gece yarısına kadar, ancak hem cumartesi hem pazar günleri boyunca 3 sahnede toplam 24 saatlik müzik programlamasıyla gerçekleşecek.

Caz’dan soul ve funk’a, house’tan indie’ye uzanan geniş bir yelpazede Lounge FM’in seçkisiyle hayat bulacak bu müzik ziyafeti, İstanbul’un en büyük ormanlık alanında ve doğanın tam ortasında yer alan Life Park’ı bu sene de dev bir festival kasabasına dönüştürecek.

9 sene boyunca müzik kalitesi, hizmet anlayışı ve özgün atmosferiyle müzikseverlerde bağımlılık yaratmış olan ve bir klasik haline gelen Chill-Out Festival Istanbul, 2014 yılında tüm bu değerlerini geliştirerek festival kültürüne 15.000 kişinin katılımıyla sıra dışı standartlar getirmişti.

Chill-Out Festival İstanbul, festival katılımcılarına, 2 günde toplam 24 saat boyunca çok çeşitli sanatsal ve kültürel aktiviteleri de deneyimleme imkanı sunarak bugüne kadar alışılagelmiş festival standartlarının bir adım daha ötesinde olmayı vadediyor.

Efenim line-up ise şu şekil:

Cumartesi: Slowdive, Ghostpoet, Yacht, Balthazar, Infinity Ink DJ set, Dorian Concept, Stavroz, Nuno Dos Santos, Dauwd, Elektro Guzzi, Mark E, Little Children, Kim Ki O, Lounge 96 Crew

Pazar: Thievery Corporation, Tosca, Hollie Cook, Federico Aubele, Phanta du Prince, Session Victim, Tropics, Baba Zula, Edgar Tones & the Su’sis, Alpman and The Midnight Walkers, Voodoohop feat. Thomash, Psilosamples,  A Macaca, Peter Power, Urubu Marinka, Góticula and Keröáska, Lounge 96 Crew

Geçen sezon Let’s Go Dancing turnesi kapsamında indigo’nun yolunu tutan Tiga, 2015’i de boş geçmiyor ve İstanbullu müzikseverlerle indigo’da buluşuyor. E biz de onu boş geçmeyelim madem

Gigology’nin İstanbul’un en havadar teraslarından birinde güneşi batırırken müzikle haftaya eğlenceli bir veda sağlayan Pazar partiler serisi Sundaze’in bu haftaki konukları, Mario Aureo, Just D, Erva B2B Efe G, Benil Sibelle ve Azun. 

Sundaze’lere katılmak için e-mail aracılığıyla sundaze.sosyotix.co adresindeki listeye kayıt olmak gerekiyor. Giriş ise para değil meyveyle!

Nihayet Mayıs başı, tam da elimdeki bir proje bitmiş yenisine başlayıp başlamama konusunda karar vermeye çalışırken, aman buralara kış geliyor, Mayıs’ta erguvanlar açar şimdi diyerekten kendimi İstanbul’a attım. Gezi’nin yıl dönümü geliyor, Cumhurbaşkanlığı seçimleri var, ülke karışık, dönme dediler dinlemedim. Hepimiz aynı gemideyiz. Yanacaksak beraber yanalım, sokağa çıkıp gurur duyacağımız geleceğimizin mimarı olacaksak da beraber olalım istedim. Sonuçta, işte geldim burdayım.

Geçtiğimiz Perşembe günü, döner dönmez taşındığım evimde hem “ülkeye hoş geldin”, hem “yeni evin hayırlı olsun” gibi anlamlara gelebilecek ama asıl maksadı “uzun zaman oldu görüşelim”, “teras sezonunu açalım”, “iki lafın belini kıralım”, “içelim, dans edelim, hasret giderelim” olan minik bir ev toplaşması düzenledim.

Partiye henüz güneş batmadan terasta başladık. ‘Kısmi’ manzaraya karşı biralarımızı yudumlarken Tektekçi ekibi yavaş yavaş shot’ları servis etmeye başladı. Ortam kalabalıklaştı. Gece yarısına doğru yağmur başladı. Parti terastan salona taşındı. Güzel müzik hiç susmadı. Zaten şok soğuk biraları, iyi müziği, güzel insanları bir araya getirince terasmış, mekanmış bahane, otomatikman güzel bir parti oluyor.

4 kişilik ekibiyle eve gelip bar kurup bütün gece kusursuz servis yapıp giderken de çalıştığı alanı tertemiz bırakan Göçebe Tektekçi ekibine, madem parti veriyorsun müziğe el atalım o zaman diyen Kemal ve Harun’a, cici fotoğraflar yakalayan canım sanatçım Emir Yargın’a, yeni evimdeki ilk partimde beni yalnız bırakmayan, gelip bizimle eğlenen dostlara bin bir teşekkür.

Daha fazla fotoğraf için Facebook albümüne de göz atın.

Olaylar tesadüfi bir şekilde gelişti. Bu hiç hesapta yokken birden bire verilmiş karara sebep olan olaylar zincirini anlatmak istiyorum ama nerden başlayacağımı bilemedim. Zaten ruh halim melankolikten aşırı heyecanlı ve mutluya sırıkla uzun atlama yaptığından bu iki ruh halinde yazacağım iki yazı birbirinden inanılmaz farklı olacaktı. Küskün, kırgın, lanet eden birşey yazacağıma ilham verici bir şeyler yazmak istediğim için en sonunda gidince, oradan, dışardan bakarak yazmaya karar verdim.

Sonuç olarak gitme kararını verdim, beklemeye başladım, o gün geldi çattı, geri saydım ettim ve işte Pazar günü gidiyorum. İlk hedef Berlin. 2-3 ay kadar orada kaldıktan sonra da siz deyin 6 ay ben diyim 1 yıl kadar da Şili merkezli olmak üzere Güney Amerika’da olacağım. Ne kadar süreceği bana kalmış. Kafamdaki planımsı şey oraları gezmek, ufkumu geliştirmek, hem sevdiğim mesleğim mimarlığı, hem de yine çok sevdiğim bir diğer mesleğim blogger’lığı beraber götürmek.

Çok heyecan verici! Gideceğimi yazdığımdan beri o kadar güzel mailler mesajlar aldım ki. Tabii ki hepsine tek tek cevap yazdım ve teşekkür ettim ama hiç tanışmadığım halde bana harika dilekler dileyen herkese bir de buradan teşekkür edeyim. İyi ki varsınız. Güzel sözleriniz beni daha da yüreklendirdi.

Şöyle gitmeden son bir hep beraber eğlenelim diye düşündüm ve Perşembe akşamı, yani yarın Babylon Lounge’da minik bir veda yapmaya karar verdim. Gitmeden tanışalım ya da hasret giderelim diyenleri beklerim. Gitmeden size bira ısmarliim, dans edelim.

Bu da Facebook event şeysi: https://www.facebook.com/events/521744184584655/

Today at 15:00 I made an online interview on Twitter with Peter from Peter Björn & John, who’ll be performing at all originals party in istanbul on Saturday 28th. He answered my questions sincerely. I really loved him even more! So here’s the questions and answers if you couldn’t catch our interview online:

Peter: I’m ready / peter

Elif: Hi Peter! How are you? This is Elif and I’m very excited for our online interview. 

Peter: Me too! I’m fine thank u! Though I have a cold:(

Elif: Oh no! Get well soon! It must be quite cold up there! We’re expecting you in warm Istanbul soon 

Peter: It’s been a long hot summer but now fall is here yes. Ok good I bring my shorts;)

Elif: I saw you at Sziget. Blur was playing at the main stage yet I chose you and it was quite a blast. How was it for you? 

Peter: It was great! So fun. We haven’t played a proper show like that for a loooong time .The audience were amazing.

But it was also fun hanging a bit with Blur after. I’m an old fan

Elif: Cool! I enjoyed it a lot myself!  

Peter: Good to hear! I was worried Blur would take ALL the audience but fortunately they didn’t;)

Elif: What is the first thing that comes up to your mind when you think of Turkey? Did you miss anything special?

Peter: We played Istanbul a couple of times before. It’s such a beautiful city. &the mixture of cultures adds some exotism for swedes. I’ve missed it! Looking forward to coming back!

Elif: we’re looking forward to it too. so here comes the next question… You’ve reached a mass audience with mainstream shows like Gossip Girl, 2 Broke Girls. What do you think about that? 

Peter: TV is the new radio.That’s often where people hear new songs. So it’s good. When recordsales goes down it’s a way to make money! We all need some money;)

Elif: haha! you’re right. so u’ve got money and new listeners! great! Why Swedes are great at music? Is it the music lessons at schools, the geography or the climate? Tell us your secret.

Peter: All of these things. We have free music school. But also boring long winters with nothing to do. You have time to be a nerd & learn about music & songwriting. Also the 3 of us in the band comes from really small villages so we didn’t have many friends as kids. So geography is part of it too. Far between bigger cities. Lots of smaller villages. Lots of space! Melancholy! Melancholy is good for popsongs. Also the tradition of ABBA etc

Elif: I totally envy that and we’ll keep on admiring the music the bands from Sweden make.

Peter: :)

Elif: How about the time period you spend until reaching international success? Would it be different if you were from UK? 

Peter: Probably. It might have taken longer. Or it might never have happened. There are SO MANY bands from the UK.

Elif: So you think being from Sweden makes you some kind of unique and you had less competition? 

Peter: We had time to grow & develop with no-one watching if that’s what you mean. We were not on the cover of NME at 12;) Swedish bands are unique in the way that they are really inspired by brittish & american music but have their own twist on it! I think that’s why it works. Also we’re good at English. But competition is getting hard here too.

Elif: I understand. You had international success when you were really ready for it. 

Peter: Ha, ha..I’ve been ready all my life. But maybe..yes..

Elif: Haha! Are you also ready for the next question? You travel the world for your tours. What is the best part of it? 

Peter: Ready! I love seeing new places. Eating new things. Walking around cities. Meet people. But mostly playing shows!! Which is good ’cause sometimes you don’t have time for the other stuff;)

Elif: Lucky! Glad you enjoy your job! Can you take a selfie and share with us so that we could get in the mood before the show:) 

Peter: No. I don’t have my make-up on.

Elif: Hahah! Alright! I guess we’ll have to wait until Saturday to see you with your stage make-up and all:)

Peter: Yes;) It will be a blast! I haven’t decided if I should were my Slipknot-mask or my Gene Simmons-face yet

Elif: Haha! I’m excited! Thank you for this lovely interview! See you on Saturday! 

Peter: Thank you! It’s been a pleasure! See u saturday! Along with lots of other people I hope!!nWe’re done right? just checking! All my best

Elif: yep! Free to go:P Thanks a lot! :))) It’s been a pleasure! 

Peter: Great, thank you!

—

Judging their performance at Sziget I could easily say that he’s totally honest about loving to perform. He really loved to be on stage and loved the audiance. It was great to be there! Can’t wait till 28th until I watch them again in İstanbul.

Partiyi nasıl en güzel bir şekilde yapabilirim diye düşünürken çok sevdiğim ve daha çok kişi tanısın istediğim iki grup olan Motto ve The Away Days’e teklif götürdüm ve iki gruptan da olumlu yanıt aldım. Her şey ayarlandı. 19 Ekim yaklaştıkça benim de heyecanım ama birazcık da stresim arttı. Ya kimse gelmezse diye çok korktuğumu itiraf etmeliyim.

Bütün hafta sosyal medyada çok sevgili arkadaşlarım partiyi duyurmama yardım ettiler. Destekleri beni inanılmaz mutlu etti. Ne kadar teşekkür etsem az.

He bu arada tüm hafta duyuruda belki bir sürpriz olabilir diye bahsettiğim şey The Away Days’e bir şarkıda davulla eşlik etmekti ama malesef zaman yetersizliğinden yeterince prova yapamadık ve o iş de yalan oldu:)

19 Ekim günü soundcheck’ler tamamlandıktan sonra saat 21:30’da kapı açıldı. Bu saatte açılacağını ben bile bilmiyordum, herkese 23:00 gibi gelin demiştim. Bu yüzden saat 23:00’e kadar önceden hazırladığım bir playlist çaldı. Yavaş yavaş insanlar gelmeye başladı. Yüreğim ağzımdaydı. Ve saat 23:00 gibi Ghetto iyice dolmaya başladı.

Ankara’dan sadece bu partide çalmak için gelen Motto’nun sahne alacağı saate kadar ben elimden geldiğince – ve hayatımda ilk kez- DJ’lik yaptım. Sahne 2 grup için ayarlandığından DJ kabini yukardaydı ve aslında pek kimse beni çalarken görmedi:) MacBook Air’imda ses kartı olmadığı için tam istediğim gibi de yapamadım bu DJ’lik işini. Şarkıları ben seçtim ama arkada çalan müziği kulaklıkla dinleyemediğim için geçişler biraz başarısız oldu. Bir dahakine bu problemi çözmek için hemen bir ses kartı ediniyorum:)

23:30’da Motto çıktı sahneye. Performansları, pozitif enerjileri ve esprili tavırlarıyla kendilerini tanımayanları oldukça şaşırttıklarını düşünüyorum, pozitif anlamda. Gerçekten pek çok kişi gelip, “Elif Motto harika bir grupmuş” dediğinde onları iyi ki davet etmişim dedim. Birkaç aydır ilgiyle ve severek takip ettiğim Motto adına çok sevindim. Çok genç arkadaşlardan oluşan Motto aslında Ankaralı bir grup. Biz onları çook istersek konser için tekrar İstanbul’a gelirler bence. Ben Ghetto’daki performanslarından sonra teklifler geleceğine eminim.

Black Keys, Arctic Monkeys, Foals, Babyshambles gibi grupları coverladıkları repertuarlarına kendi Türkçe bestelerini de ekleyerek güzel bir performans sergileyen Motto’dan sonra tekrar ben DJ kabinindeydim. Aşağıda olup arkadaşlarımla dans ederek etkileşim içinde çalmayı daha çok isterdim ama olmadı işte. Yukardaki DJ kabininde gözlerden uzakta saat 01:00’e kadar çaldım.

Saat 01:00’e doğru bu defa da The Away Days sahnedeydi. Hem 2. konser olması hem de ilerleyen saat sebebiyle kalabalık Motto’ya göre daha azdı. Yine de sahne önünde grubun şarkılarını ezbere bilen bir kitle 45 dakika boyunca durmadan dans etti. Özellikle benim çok sevdiğim cover’ların yanısıra yepyeni bestelerini de çalan The Away Days’e de partimde sahne aldıkları için teşekkürlerimi sunarım. İstanbullu 4 gençten oluşan The Away Days’in tüm besteleri İngilizce ve hatta yurt dışından prodüktörlerin albüm yapmak istediği bir grup. Onları Ghetto’da dinlemediyseniz önümüzdeki aylarda yeni yerine taşınacak olan Hayal Kahvesi’nde dinleyebilirsiniz.

Bu partiyle ilgili olarak edindiğim bir tecrübe 2 yerine 1 grup çalsa daha iyi olurdu şeklinde oldu. 1 canlı performanstan sonra bir konser daha izlemek yerine dans etmek belki daha eğlenceli olabilirdi gelenler açısından.

Normalde The Away Days sonrası bir müddet daha ben çalacaktım ama sahneden ‘geldiğiniz için teşekkürler iyi geceler’ diyerek indikleri için Ghetto’da toplanan kalabalık ‘konser bitti’ algısıyla dağıldı. Ben de çok uzun zamandır hazırladığım şarkılarımdan çalamadım. Ne yalan söyleyeyim içimde kaldı. Böylelikle Ghetto the party with cizenbayan saat 02:00 gibi bitti.

Çıkarken Ghetto’nun kapısında kendi etkinliğimin posterini görmek de gerçekten enteresan bir duyguydu. Ghetto gibi büyük bir mekan dolduğu için çok ama çok mutlu oldum. Kendi adıma çalan gruplara, partiyi duyurmama destek olan ve gelip bizimle birlikte eğlenen herkese çok ama çok teşekkür ederim.

Bir daha böyle bir organizasyon olması durumunda da artık daha tecrübeliyim diye düşünüyorum. DJ kabinine geçmek, sadece play tuşuna basarak olsa da çok hoşuma gitti. Ağzıma bir parmak bal çalındı, devamını getirmeyi valla da billa da istiyorum:)

]]> http://www.cizenbayan.com/english/music/ghetto1/feed/ 0 http://www.cizenbayan.com/anne-ben-groupie-oldum/haberler/ghettotheparty/ http://www.cizenbayan.com/anne-ben-groupie-oldum/haberler/ghettotheparty/#comments Tue, 16 Oct 2012 08:43:00 +0000 http://www.cizenbayan.com/?p=662 Hiç aklıma gelmezdi şurada kendi event’imi paylaşacağım. Ama bu da oldu. Eylül ayında burusvilis’le başlayan ghetto’nun sosyal medya partisi serisinin ikinicisine ben ev sahipliği yapıyorum. Ay çok heyecanlı! Pek hamarat değilimdir ama kendimce bir şeyler hazırladım işte…

Nasıl mı ev sahipliği yapıyorum? Dikkatlice dinleyin, şöyle oluyor.

Öncelikle partide çalmak üzere en sevdiğim şarkıları seçiyorum. Bunlar ne oluyor. Indie oluyor, rock oluyor, electro pop oluyor, house oluyor, oluyor da oluyor. Ara ara dj’mişçesine kulaklık falan takıp o uzay mekiği gibi görünen düğmeli aletlerin başına da geçebilirim, maksat güzel fotoğraf olsun. Bilmiyorum şimdi, söz vermiyim. Şarkıları ben seçiyorum ama!

Size playlist yapmak yetmez, biliyorum. Dahasını hakediyorsunuz. Evet!

Madem ki ev sahipliği yapıyorum, madem ki bu işe kalkıştım neden abartmayayım ki…

Çok sevgili arkadaşlarım Motto ve The Away Days, sağolsunlar beni kırmadılar ve o gece sizler için ghettosahnesinde türlü taşkınlıklar ve müzikal anlamda bişiler yapmaya söz verdiler. Belki benim de minik süprüzlerim olabilir. (uuuuuuuuuu!???)

Motto ve The Away Days kim derseniz, ki diyebilirsiniz haklısınız, buyrunuz etkinlik sayfasına bakınız, orada ayrıntılı bilgileri bulacaksınız. He linki de mi ben yazayım, tamam, hizmette sınır yok: http://www.ghettoist.com/tr/event/detail/42

Havalar şahane. Saat 23:30’a kadar Ghetto’nun terasında takılacağız, üstelik Happy Hour var. 23:30’da Motto sahne alacak, sonra benim çaldığım şarkıları dinleyeceğiz, 00:45 gibi The Away Days çalacak, istiklal marşı ve kapanış. Müzik dolu, tanışmalı, kaynaşmalı bir gece olacak, tabii siz de teşrif ederseniz efendim!

Bu arada muhteşem artwork için sevgili arkadaşım Oğuzcan Pelit’e de teşekkürü bir borç bilirim. İşlerine şuradan bakabilirsiniz: http://www.behance.net/pelitoguzcan

19 Ekim’de Ghetto’ya gelin, eğlenicez, söz veriyorum.

Biletler için şuraya tıklayınız: http://www.biletix.com/etkinlik/NLG55/TURKIYE/tr (kapıdan da alınıyo ya biletix’e gerek yok)

Bu da feysbuk şeysi: http://www.facebook.com/events/418966468164651/

Kendi kendimize ‘sensation sizin neyinize’ diyecek kadar ezik hissettiğimizi bilmiyordum. Hacı, mekke göndermeleri komikti:) Ona bir şey diyemeyeceğim:) Ama “oh olsun abazalar, saplarla eğlenin ha ha ha” içerikli tweet’ler atanları gerçekten garipsedim. Kiev ve İstanbul Sensation’larını karşılaştıran şu görüntülere karşılık ben de evde bilgisayar başında olanlarla Arena’da olanların gözünden Sensation’ı karşılaştırdım. Şöyle de bir gerçek var ki insanlar evlerinden, gitmediği görmediği ortam hakkında atıp tutarken biz içerde inanılmaz eğleniyorduk.

Ortama gelince gerçekten de özellikle standart kategoride erkek sayısı baskındı. Erkek eşittir abaza algımız bambaşka, bunu kendilerine diyenler de erkekler, apayrı bir tez konusu bence. Deluxe kategoride normaldi durum. Yani bol bol kadın vardı. 16800 biletin satıldığı etkinlikte açıklanan resmi rakam erkek-kız oranı 60’a 40 olduğunu söylüyor. Bana erkek oranı daha fazla gibi geldi ama durum beni rahatsız etmedi:) Orası sap dolar dendiği için gelen kız sayısının düşük olduğunu da unutmamak lazım. Seneye hanım ablalarımız sap kaynıyor demek yerine şıkır şıkır beyazlarını giyip gelirlerse hem oranlar değişir, hem de muhteşem bir şov görmüş olurlar.

İnsanların arasından yürüyerek çektiğim şu video’yu 38. saniyeden itibaren izleyerek ortam hakkında biraz fikir sahibi olabilirsiniz.

Kapılar beklenenden geç açıldı, neyse ki hava güzeldi. Yağmur çamur olsa ve bembeyaz giyinmiş o kadar insan kapıda kalsa çirkin görüntüler oluşabilirdi. Standart girişleri bilmiyorum (uzaktan sorun yok gibi gözüküyordu) ama deluxe ve vip girişinde ufak tefek karışıklıklar olduğunu gördüm. Bedava olacak denilen servislerden 2TL ücret alınması da yine kulağıma gelenler arasında. Alana bir şekilde gelip içeri girmeyi başardıktan sonrasıysa gerçekten ‘anlatılmaz yaşanır’ bir deneyimdi.

Alanın tam ortasında yer alan ve DJ’lerin performansları boyunca yavaş bir şekilde dönüp tam tur atan platform hayatımda gördüğüm en iyi ve kullanışlı sahneydi diyebilirim. Dev melek kanatları, ekranlar, görseller, ışıklar, ses sistemi… gerçekten kusursuzdu. 82 tırı napacaklar diyordum, anladım. Beyaz giyinmek zordu ama başaranlar da gerçekten inanılmaz şık olmuştu, bunu da bir not olarak düşeyim.

Gece Mr White‘la başladı, henüz arena çok dolu değildi. Müzik de insanları yavaş yavaş dans ettirmeye hazırlayacak cinstendi. Daha sonra Dennis Ferrer‘le tempo artmaya başladı. Dansçılar, ışıklar ortamı ısındırdı. Asıl kopma noktası, saat gece yarısını geçince, Fedde Le Grand ve Deniz Koyu‘yla yaşandı. Bir ara kocaman olmuş göz bebeklerimle yanımdaki arkadaşlarıma ‘aklımı çıldırıyorum galiba’ dediğimi hatırlıyorum.

Back to back çalan Deniz Koyu ve Fedde Le Grand’dan sonra Megamix başladı. Dev ekranlarda Wicked Wonderland‘in hikayesi müzik eşliğinde anlatıldı. Son derece seksi iç çamaşırlarıyla bembeyaz bir koridorda kapıları tek tek açan bir kızımızın farklı tarzda müziklerle karşılaştıktan sonra en son Sensation’ın kapısından içeri girdiği görüntüler ‘enter at your own pleasure’ sloganıyla sonlandıktan sonra Sunnery James ve Ryan Marciano tempoyu hiç düşürmeden on binleri eğlendirmeye devam etti. Sunnery James’in güzeller güzeli karısı Victorias Secret mankeni Doutzen Kroes de hemen yanımızda localarda eğlenenler arasındaydı üstelik.

Saat 3:30 ve arena hala doluyken Daniel Sanchez ve Juan Sanchez gecenin son DJ’leri olarak sahneye çıktılar. Çok çok çok iyiydi. Tempo hiç düşmedi. Topuklu giymediğim için saat 4:30’a kadar dans ettim. Organizasyonun prodüksiyon kısmı kusursuzdu. Geceyle ilgili yapabileceğim eleştiri içki fiyatlarının normal bir konsere göre biraz pahalı olması ve Sensation para uygulaması olabilir. Örnek vermek gerekirse votkalı standart bir kokteyl 35 liraydı. Monopoly parasını andıran Sensation paralarıysa kullanışsızdı.

Çıkışta kolayca taksi bulup Arena çevresindeki trafiği atlatıp evime döndüm. Bolca belediye otobüsü ve İDO’nun koyduğu ek deniz otobüsü seferleri sayesinde parti çıkışı eve ulaşmanın büyük bir sorun olmadığını düşünüyorum. Böyle büyük etkinliklerde toplu taşıma şarttır. Dünyanın her yerinde herkes toplu taşıma kullanır. Metrobüse, otobüse binmek falan ayıp değildir. Gocunmamak lazım. Ona bile laf edenler gördüm de o yüzden yazıyorum.

Sonuç olarak dün benim için gerçekten unutulmaz bir geceydi. Şaşkınlıkla karışık bir mutluluk yaşadım. Sensation gibi dev bir organizasyon ilk kez Türkiye’ye geldi ve beklediğimden 1000 kat güzel geçti. One Colony bu işin altından alnının akıyla kalktı. Virgin Radio da organizasyona başından sonuna kadar inanılmaz destek oldu, inandı. Emeği geçen herkesi tebrik ederim.

Kısacası evinde oturup bir iki görsel üzerinden tahmin yürütenlere bakmayın. He dün akşam orada o kadar güzel eğlenen, saat 4:30’a kadar dans eden ve beni asla rahatsız etmeyen insanlar ‘apaçiler’se ben bundan sonra apaçilerle eğlenmeye varım.

Yüklenen diğer videolara göz atmak için buraya, Sensation’ın official fotoğrafları için buraya, Partiden daha çok fotoğraf için de buraya tıklayın.